verði í øðini, tá eg hoyri frá dønum, at vit føroyingar eru oyðulond. Hava tveir bilar pr. húski og Gud viti hvat. Eg veit ikki, hvat tey meina við. Hvørki í mínum barnaheimi ella nú í mínum egna heimi havi

fáa sannkenning til vega gjøgnum skilið (ratio). Leibniz vildi vera við, at Gud er til, tí at hugtakið um Gud er til, og Gud er fullkomin. Av hesum kann sigast, at hann má vera algóður, alvísur og almáttugur [...] funnið fram til, tí hví skuldi Gud skapa ófullkomnar sirklar? Men á annan bógvin helt Kepler seg til síni óryggiligu matematisku prógv, og á hin bógvin var hann fullvísur í, at Gud hevði skapað heimin. Ein í [...] bestur av øllum heimum. Viðurskiftini millum Gud og skapningarnar eru soleiðis háttaði, at tað samstundis er galdandi, at menniskjan ger, sum hon vil - og at Gud sær til, at alt verður sum frægast. Tað er

síðan málmikil um roykstovuna og spældi heiðin«. Heilaga andan fatar drongurin soleiðis: »Uppi yvir Gud faðiri á myndini var ein dúgva, tað var heilagi andin. Hann sá eg á bønum viðhvørt, men síðani visti [...] mamman má fullvissa hann um, at tað passar, at tey hava logið, og somuleiðis, at tey ikki hava logið um Gud, einglarnar, illamann og teir illu andarnar. Hóast drongurin kennir ein ómetaligan lætta, so er ót

sniði, sum tað hevur í hesi bókini«. Sætta vers í týðing hansara av sálminum »Op, al den ting, som Gud har gjort« ljóðar so: Hvat gat eg sagt, tá eygað sær; hvør stjørnuherar leiftra, hvør allar brosa blítt

gerast partur av manningini. Richard Hardmann ynskti at enda manningini á hesum bátinum (Brendan) Guds signing og góða eydnu í kappingunum, hann fer at vera við í í heimsmeistarakappingini í mai mánaði

skjótt og knapt útjaðaraøkini hava funnið sær ein nýggjan vinnuveg til tess at menna sítt øki, ja, Gud hjálpi tú mær, so gongur ikki long løta, so eru havnarmenn klárir at seta fót fyri útjaðaraøkini! Tað

nøkur kanning gerast, tá tú í okkar? fagra landi ferðast. Gævi vit av tær sum tjóð tað læra skaparverk Guds at æra, eitt heimligt reiður okkum byggja, og barninum gleðina tryggja. Tá sól í vestri setur tjaldursungi

føðingardag. Vinkonurnar argaðu hana við, at hon fór í grøvina geldkokkur, og nú vendir hon sær til Gud: »-Tú skapti meg konufólk, gev mær mann«. Í somu løtu bóltar ein deyðadrukkin ungur maður inn ígjøgnum [...] Bakka-Hanus mutar ímóti og sigur, at tað er ólógligt, men Mefistofelses veit ráð: »Men minnist til, at Gud stendur yvir lógini. Várharra kann væl, tá ið tað er hansara vilji, nýta sínar tænarar til at forða [...] menniskjur - eisini tá ið tær borgarligu lógirnar verða brotnar.« Somu nátt samtalar Bakka-Hanus við Gud sum góðkennir fíggjarsvik og lovar at vera við honum í tí politiska starvinum. Hóast trúnaðarflokkurin

brúka hana. Latið okkum øll ? hvørja umseting vit so velja at brúka ? leggja okkum eftir at kenna Orð Guds og í einum dagligum lívi lata hetta Orð sermerkja okkum.

læra Gud betur at kenna, og hervið finna eina meining í lívinum. ­ Eingin sleppur undan lívinum. Um vit bara fáa tryggleika og eitt gott lív, so er tað einki haldgott grundarlag, um tú ikki hevur Gud við [...] ansað smáu systkjum mínum. Tað var eins og nóg mikið fyri meg. - Sjálvt um eg var forelskað, so var Gud størri fyri meg, og tað gav mær ein frið, sum eg hevði ynskt mær. - Hvussu er tað at liva í einsemi [...] hava síni egnu børn, sigur systir Maria. Hon dámar sera væl børn og heldur, at hon lærir so nógv um Gud gjøgnum børnini, tí tey eru so opin, og líta á tey tilkomnu. - Tað er eisini ein gáva frá Gudi at arbeiða