høvundurin. Í havsneyð Jóan Petur hjá Mouritsi var sambært høvundanum ein sáttligur og lítillátin maður, sum ongan háva gjørdi burtur úr sær sjálvum. - Kortini duldi hann ikki fyri, at hann eina ódnarnátt
Rasmussen vekur óhug og ringt er at skilja, hvussu tað ber til í einum norrønum nútíðar samfelagi, at ein maður sum Rasmus verður fyri happing og sovorðnum álopi einans fyri tað at vera samkyndur. Vit kenna í roynd
umboðaður í onkrum av teimum omanfyri nevndu søvnunum. Millum klassikarar, sum ganga aftur, eru Ábal, Maður kemur aftur at húsum, Purkhús, Einsamallur í Lítlu Dímun, Vátligt heimbýli, Hjartasorg, Gestur, Juli [...] – báðar eiga sín hevdvunna part av føroyskum bókmentum – eru lítið umboðaðar, um enn ikki einki (“Maður kemur aftur at húsum”); tess meira er av søgum, har tann innari einstaklingurin í samspæli sínum við [...] Men at týða knappa og neyva frásøgn t.d. um at fara ella vera til útróðrar? Hyggja vit at søguni “Maður kemur aftur at húsum”, so stendur einastaðni, at “Enokkur hevði verið andøvsmaður alt sítt langa
máttu vera fín, og nær vit skuldu siga gleðilig jól, gleðiligar páskir osfr. Pápi var ein gudrøkin maður, ið leit fult og fast á sín frelsara. Hann las nógv í bíbliuni og hevði altíð eitt greitt svar, um
Helst er tað einasta samfelag í heiminum, har kvinnur enn ráða fyri borgum. Gandalæknin var tó ein maður. Á einum av mínum ferðum til Bijagos hitti eg hann á máli. Hann búði beint uttan fyri bygdina Bubaque
fyri fáum árum síðan blivu 3 fólk skrødd sundur av einari bjørn á júst sama stað. Eitt par, kona og maður við einu lítlum barni. Ongin kom livandi frá tí. Fyrsti ráðstevnudagur: skráseting Seinnapartin, dagin
Starvsfólkini á St. Göran sjúkrahúsinum í Göteborg hava ein trupulleika. Millum sjúklingarnar er ein maður, sum hevur mist minnið. Hann tosar polskt og svenskt og sigur seg eita John, men tað er eisini tað
havrannsóknarskip flaggdagin í 1981. - Eg byrjaði sum dekkari, men gjørdist nokso skjótt 2. stýrimaður. Longu seinnapartin av áttatiárunum førdi eg skipið onkran túrin. Dánjal gjørdist fastur skipari
Bruxelles í 1991. Eg var 18 ár og saman við vinmanninum Emil á Interrail ferð kring Evropa. Ein eldri maður spurdi, um vit vildu heim við honum at hugna okkum eitt sindur. Homofobiskur og andaliga forstýraður [...] støðum, ið vóru heilt eins. Eg havi síðani lært, at taka tílíkt sum eitt kompliment, um tað er ein maður ella ein kona, ið heldur meg vera lekran er mær líkamikið, tað er altíð jaligt at fáa at vita.
av nøkrum av hesum, men í eina førinum var løgreglan noydd at fara víðari við málinum, tí at ein maður helst hevði fingið dekan ov nógv niður um av tí sterka slagnum, so har varð blóðroynd tikin og so
