men semja um at avbyrgja seg frá restini í heiminum á fiskivinnuøkinum, og lata nøkrum útvaldum okkara tilfongið, semja um at landsins útreiðslur mugu niður, og semja um, at tað er tann veiki føringurin
Javnaðarflokkurin heldur minkandi fólkatalið og skeiklaðu aldurs- og kynssamansetingina vera okkara størstu avbjóðing – sum vit hava skyldu til at gera nakað við. Orsøkirnar til støðuna eru sjálvsagt
Hvarvinum í Havn. Ein sera góð tíð, vit vóru ungar og raskar. Maður og børn var fremst í huga okkara. Maria var sjúkrasystir, og eg minnist eg hugsaði, at fittari og mildari kundi ein sjúkrasystir
so hava vit í nógv ár barst fyri, at endavent henni. Bæði fyri at geva eina rættvísari atgongd til okkara tilfeingi, men so sanniliga eisini fyri at gera hana minni viðkvæma mótvegis pengasterkum lobbyistum
í eina hægri eind, sum tað hevur gjørt í ár, men júst nú hevur tað so ógvuliga nógv at siga fyri okkara samráðingarstøðu, at vit kunnu prógva, at vit megna at fiska ta kvotu, vit hava ásett. Og tað hava
bókstavum, fer ein støðugt størri partur av tí máli, sum brúkt verður í Føroyum, at liggja uttan fyri okkara egna stavrað. Spurningurin um stavraðið er ikki bara málfrøðiligur, men eisini politiskur. At ein
– Teir lósu okkum øgiliga væl, og ikki fyrr enn í triðja setti fingu vit so lagt trýst á teir við okkara servum. Tá blivu teir nógv meira verjukendir, so servutrýstið hevði báðar vegir avgerandi týdning
báðar síðstu myndirnar í greinini boða frá stórum avbjóðingum. Kappingin um arbeiðsmegina frá grannum okkara, serliga Noregi, gevur bæði vinnulívi og politikkarum høvuðbrýggj. Somuleiðis eru vit ymisk á máli
tað síðani 1927. Miðlahúsið virkar á privatum grundarlag, og lýsingar eru høvuðsgrundarlagið undir okkara virksemi. Tað er veruleikin hjá øllum privatum fjølmiðlum. Søgan í Degi & Viku hevur sum premiss
ella annað sum ikki ruggar rætt. Eitt er heilt vist at slíka, eg vil kalla tað sjálvseyðmyking ið okkara stjórnarleiðari her borðreiður fyri veljarnum í málinum um Eik Grunnin og húsagangin í Eik Banka
