høvdu tey kanska umhugsað støðuna. Og so eru tað lønin. Fleiri privatar fyritøkur bjóða væl betri løn enn bløðini og loftmiðlarnir. Journalistar eru bara menniskju, ið eins og onnur hava bil og hús at
vikuskiftinum, nú teir fáa at vita, at teir hava gingið svangir í íshavinum í tjúgu ár fyri hálva løn. Hetta man vera tað nærmasta ein kemur trælahaldi á norðaru hálvu. Og slíkum kunna bara keltringar
eisini er ein spurningur um at prógva, at hann er førur fyri at standa á egnum beinum, uttan fasta løn og fíggjarligt trygdarnet. - Nei, trygdarnet havi eg einki, men eg trúgvi uppá ætlanina og at tað verður
til at bera seg. Hann sigur m.a. at lønarlagið einki hevur at siga. Hann kann gott rinda eina góða løn. Spurningurin er hvat hann fær afturfyri hesa lønina. Við hesum í huganum hevur hann kunna bygt nýggja
hava borgarstjórar, sum eru løntir hálva tíð, og størri bygdir og býir hava borgarstjórar við fullari løn. At borgarstjórarnir sostatt hava veruligan møguleika at arbeiða við álvarsmálum, sum hava týdning
at arbeiða við fleiri øðrum tólum og taka royndir av ymiskum mineralum, sigur hann. Hann fær ikki løn frá NASA fyri at vera við í arbeiðnum, men tað hevur fleiri aðrar ágóðar við sær. - Eg fái atgongd
vanlig avkast av kapitalinum (sett til at vera 6 prosent) og lønunum (her seta vit eina ‘vanliga’ løn til 700.000 krónur um árið), og eyka vinningin, sum liggur oman fyri hetta, tilskriva vit náttúruni
ikki hava ráð til bil. Harafturat arbeiða nógv fólk, ið bera brek, niðursetta tíð og hava lægri løn. Tey hoyra til tann samfelagsbólkin, sum hevur miðal ella lága inntøku, og stríðast longu við
er, at vit skulu alla tíðina royna at fáa meira fígging. Vit hava fleiri starvsfólk, ið skulu hava løn, og hetta eru ikki bílig starvsfólk. Vit kunnu ongantíð siga, at nú hava vit so mikið nógv, at nú bíða
landsstýri? Hvat fáa landsstýrisfólk, aðalstjórar, deildarstjórar, ráðgevar, embætisfólk og umsiting í løn fyri at gera tað, sum er neyðugt, álagt, og tað, sum tey eru sett í verðina til og ikki leypa undan
