har sum Sandoyingar byrjaðu. Við fyrstu bilunum, og tí risaframburði sum teir vóru fyri vinnulív og mentan, gekk ikki long tíð, so vóru vegir at síggja í flestu oyggjum. Og har líðirnar vóru ov truplar at
hava hug at undirmeta asiatiskan og afrikanskan fótbólt. Vit mugu skilja, at talan er um eina aðra mentan, og at folk ikki hava sama stóra áhuga fyri fótbólti, sum í Europa, og tí mugu vit stig fyri stig
nakað ringur at finna – er staðsettur í graffitiumráðum. Seinna verkið snúði seg um selfie- og pop mentan, ið var pallsett í og kring um fýra bilar. Fýra áskoðarar á gangin vóru bjóðaðir biltúr gjøgnum
onnur fjarskotin lond. Danska tjóðsavnið hevur nevniliga spílað seg út við framsýningum um søgu og mentan í øðrum londum, sum ikki neyðturviliga hava so nógv við Danmark at gera. Eitt nú eru indianaradraktir
Støðan er ikki fragari í Grønlandi, har kvinnur og ungdómar flýggja undan sosialari neyð, siðbundnari mentan, vantandi útbúgvingar – og starvsmøguleikum, og har stóri spurningurin í løtuni er, hvørt lív skal
ymiskleikar millum kynini. Faktum er, at kynini eru ymisk, og hetta hevur helst nógv meiri at gera við mentan (herundir sjálvundirkúging) enn við aktiva undirkúging, ið verður framd av »óreinum, maskulinum
vaksa burturúr. Sannleikin er, at vit fáa sera nógv fyri teir pengar, sum í dag verða lætnir til mentan og list. Og vit høvdu fingið nógv meira, lótu vit eitt sindur meira. Í Málmørkum er ein rúgva av
jú væl vita, so er ein asins rúgva av konufólki, uttan mun til hvussu tær eru ílatnar ella hvørja mentan, tær hoyra til, ið dagliga verða misnýttar og hølvaðar av. Tað vil siga, at alt hatta “á, vit mugu
og hoyrir amatørum til, nú hoyrir høvuðsrákinum til, og er í álvara við til at býttisgera okkara mentan. Internetið í dag er sansaleyst fólkaræði—ótonkt tilfar til ávirkiligar og vinglutar einstaklingar
mugu bara dúva uppá skipanir, avgerðir og pengar hjá øðrum. Tak nú bara stríðið fyri egnum máli, mentan, vegum, fiskimarki, undirgrund, egnum skúlum og Fróðskaparsetri, vinnulívsmenning og útbygging av