Henda siglingsferð hjá Óluvu er liðug og alt, alt ov stutt hon gjørdist. Svárt nívir sorgin, og “alt í sor og sorli er.” Í líðingini ásanna vit neyðarsliga, at endin longu er í byrjanini, at verður ok

Aftaná ein seigan andróður í seinastuni legði Jógvan árarnar inn, móður og stillisliga fór hann burtur úr likaminum tann 19. juni, og kom í støð - í havn. Ein stórur skari fylgdi honum til gravar. Mon

Á Argjum situr ein maður so eina, hann hevur mist konu so kær. Hon var eitt og alt fyri hann. 3 børn hava fingið og ommubørn við, aldrin kærleika manglaðu, tú givið hevur nógv. Alt lívið tú gav og tók

Jóhan vaks upp í Hattarvík, elstur av átta systkjum. Sum ungur fór hann til skips. Sum sjómaður royndi hann nógv. Hann var bæði dekkari, kokkur, stýrimaður, og hann royndi seg eisini sum skipari. Jóha

Bert ein lítil heilsan til mína elskaðu mammu, sum nú, hon hevði fylt 84 ár, er farin foldum frá. Tað er lætt at skriva nakað gott um mammu, tí hon var tann besta mamman ein kundi hugsað sær, var altí

Fyri okkum, ið kendu Óluvu væl og stóðu henni nær, komu boðini ikki óvæntað, tí vit vistu hvussu hættisliga sjúk hon var. Óluva bar sjúku sína við einum ómetaligum stórum tolsemi, men eingin ivi mundi

Tað var í 1973, at eg kom at kenna Erling. Stutt tíð eftir at »Halleluja-rópið« var føtt í hansara anda og hjarta. Tað var meira enn bert tóm orð. Tað livdi hann í, og tað var hansara vitnisburður, lí

Nú er enn ein av teimum farin, sum forðaðu fyri, at Nazitýskland vann á land her og trælabant okkum í tí ræðslustýri, sum teir útyntu í at kalla øllum Europa, fra Sicilia til Nordkap og frá Normandínu

Høgni var føddur 4. oktober 1929, og var hann tí fyltur 79 ár, nú hann andaðist. Høgni fór sum ungur niður til Danmarkar at útbúgva seg. Fyrst tók hann studentsprógv, og síðani fór hann at lesa guðfrø

Torkil og eg komu at kennast væl, skjótt eftir at hann var komin til Fuglafjarðar. Kom kanska serliga av tí, at kona mín og Torkil konfirmeraðust sama dag. Persónliga hevði eg mangar góðar hugnaløtur