kirkjuni, tað skyldast hinum: Prestarnir eru ov linir, kirkjutænararnir ov stívir, meinigheitsráðið ov deyðligt, formarnir ov trongir, sangirnir ov tungir. Harvið hevur tú sagt, at í kirkjuni er einki at koma
tryggast at skriva beinanvegin, tí viðhvør hava vit fleiri líksýn í einum. Tað kemur javnan fyri, at trý deyð fólk liggja her samstundis. Einaferð høvdu vit níggju upp á ein seinnapart, minnist Høgni. Hurðin
ódnarveður við stormi og kavaælingi, og nú øktist lekin brádliga so tað bert við at pumpa við lív og deyð eydnaðist at halda skipinum flótandi. Allir vóru samsintur um at søkja fyrstu havn so skjótt siglandi
ringasta var onki vatn at fáa. Húsið hevur dugnað Svínoynna Poul var giftur við Nikolinu av Húsum, sum er deyð fyri nøkrum árum síðani. Tey fingu trý børn. Sigast kann at teirra partur hevur ikki ligið eftir at
vanlukku, eru sjólátnir. Í tíðarskeiðinum, 1876-1888, eru 234 sjólátnir, 25 omandotnir, 10 útideyðir og 4 deyð av øðrum orsøkum. Og Pól á Kletti helt fram: - Kannar tú skaðasøguna, sannar tú skjótt, at bæði bjørg
vanlukku, eru sjólátnir. Í tíðarskeiðinum, 1876-1888, eru 234 sjólátnir, 25 omandotnir, 10 útideyðir og 4 deyð av øðrum orsøkum. Og Pól á Kletti helt fram: - Kannar tú skaðasøguna, sannar tú skjótt, at bæði bjørg
Og tað sum síðani hendur - tey fleiri hundrað ferðafólkini, sum flóta á sjónum í bjargingarvestum, deyð av kulda, eru myndir, sum nærmast etsa seg inn í hornhindina. Undir framleiðsluni av filminum lá tað
Og tað sum síðani hendur - tey fleiri hundrað ferðafólkini, sum flóta á sjónum í bjargingarvestum, deyð av kulda, eru myndir, sum nærmast etsa seg inn í hornhindina. Undir framleiðsluni av filminum lá tað
minnist í kirkjuni. Fyrsti tankin er at her er ongin eftir. Øll eru deyð, men tað kann jú ikki passa, tí stólarnir eru fullir. Nógv eru deyð, nógv fólk sum vit kendu væl. Vit hava sitið til manga jarðarferðina [...] í familju við tey allar flestu, nær í familju. Hvussu familjueyðkenni verða undirstrikað og hvussu deyð fólk livna upp aftur í eftirkomarunum. Ein lítil piltur gongur blíður aftur og fram eftir gólvinum
sjokk. Men fyri tað uppliva tey sjálvandi sakn og sorg og vilja uttan iva vita, nær omman, sum júst er deyð, kemur aftur. Her vil tað altíð verða upp til tann einstaka, hvat tey velja at siga við børnini. Sjálv
