mongu árini, hon hevur verið til. Onki var broytt í útflutninginum til tað betra, tí enn var fiskur okkara høvuðsútflutningur, ja kanska meira enn tá stovan varð sett á stovn. Hann hevði trúð, at Menningarstovan [...] havt so nógv brúk fyri sum júst nú. Verður stovnurin skerdur fer hetta eisini at skerja møguleikar okkara at bróta upp úr nýggjum og royna nýggjar vørur, nýggjar marknaðir og nýggja vinnur. Ein orsøk til

sum mytugranskarar flestir í dag, at mytan er ein fyrrverandi religiøsur sannleiki, sum í dag í okkara sekuleru avmytologisering er endað sum ein symbolsk søga, millum aðrar. Tað gerst tí høvuðsendamálið [...] siga, at "søgan" ella "mytan" er ein nærum apriorisk ontologisk stødd, ið gongur fram um skynsemi og okkara filosofisku tilvitan, tí hetta er at blanda tvey niveau saman, eitt ontologiskt og eitt, ið er avleitt

okkum í dag ? ja, tað skal nokk koma, sigur Bárður avgjørdur. - Á tann hátt kastar leikurin ljós á okkara egna einsemi og forderv. Bárður Persson, ið sjálvur hevur spælt leikin, meðan hann gekk á sjónle [...] your face", ið er felagsheiti fyri nýggjan, ungan og harðrendan dramatik, ið setur spurnartekin við okkara tíðarvirði. FAKTA Týtt til føroyskt: Bergur Rasmussen Leikstjóri: Bárður Persson Leikarar: Sólvá

mest tosað um skipanir, lógir og mannagongdir, men tað, sum altíð eigur at vera miðdepilin í øllum okkara ætlanum og arbeiði, er einstaka barnið, sum ber brek og familjan hjá tí. Vit eiga at hava í huganum [...] til at heita á tey um saman við okkum at seta samstarv og positivan hugburð fremst í arbeiðinum. Okkara fremsta mál skal vera samstarv segði Annita á Fríðriksmørk, tá hon setti ráðstevnuna. (Vit fara at

farin um alt mark. Men tjóðskapur kann eisini verða nakað heilt, heilt annað. Eins og vit øll elska okkara børn, hava vit eisini alsk til landið og nøkur felags eyðkenni: Málið, flaggið, matin, siðir og skikkir [...] nazismuni og fyri donskum avgerðarrætti á demokratiskum grundvølli, eins og hesir hava stóra virðing fyri okkara vilja at skipa okkum sum sjálvbjargin tjóð. Onkursvegna býr ein felags lagna í okkum øllum somlum

var deyður. ? Hann var beiggi okkara, og saknurin eftir honum er sera stórur, men vit mugu liva víðari. Men minnið um hann stendur klárt og livandi eftir í okkum. Øll okkara barndómsminnir er hann við í

d. argumentið sum arbeiðarafeløgini plaga at koma við: "Vit vilja hava okkara part av vøkstrinum!" ella at "vit vilja hava okkara part av køkuni!". Hetta er kravið um teir tveir triðingarnar av inntøkuni

hevur "loyst" poststrukturalistisku "vit kunnu ikki umboða nakran veruleika, tí yrkja vit bert um okkara egna fragmenteraða jeg, jeg, jeg, mályrking og kanska okkurt um krop og kjøt" trupulleikan, ið ikki [...] spakuliga". Høvundar sum Byron, Oscar Wilde, Charles Dickens dugdu at brúka genitankan at koma sær fram. Okkara fjølmiðlamentan er torfør at tulka og brúka. Franski sosiologurin Pierre Bourdieu helt fyri, at høvundar

hóast okkara isolatión, hava vit fingið nógva upplýsing og íblástur úr útlandinum, og tað hevur styrkt tónleikaligu eginleikarnar her á landi, heldur hann. ? Í einum lítlum samfelagi sum okkara, kanst

samfelagið skal síggja út. Tá ið eg fór á studentaskúla var tað púra natúrligt at velja samfelagsfrøði. Í okkara flokki vóru mest sum allir næmingarnir rættiliga virknir og okkum dámdi væl at diskutera. Lærarin [...] sagt mær, hvat eg skal halda og ikki. Eg hugsi fyrst og fremst realistiskt, hvat er realistiskt fyri okkara samfelag. Tað er í mínum hugaheimi ikki realistiskt at fara úr ríkisfelagsskapinum. Tey, sum ynskja