ein stokkut gleði og eitt samfelag sum ikki er burðardygt. Ynskja vit eitt burðardygt samfelag, sum setur menniskja fyrst, mugu vit til at eftirhyggja okkara virðir og broyta okkum soleiðis, at vit einstaklingar

at stovnurin bert samskiftir við borgara, um KVF heldur seg kunna vísa á, at borgarin hevur órætt. Setur borgari KVF spurning, har stovnurin ikki kann rættvísgera seg, so svarar KVF snøgt sagt als ikki aftur

halda at fitti og róligi framherjin bara stendur og hugnar sær frammi á vøllinum. Men so skjótt hann setur ferð á, so er tað ongin, sum megnar at fylgja honum. Hóast hann til tíðir sær nakað tungur út, so

at vanliga kapping harvið verður avskeplað til stóran bága fyri samfelag og borgarar. So borgarin setur nú sítt álit til myndugleikarnar, soleiðis at tað ikki einans verða peningalig spekulatiónsáhugamál

Hetta er tulkingin hjá Tjóveldið, og at leggja eitt konfliktmál út til fólkaatkvøðu, har samgongan setur fólk upp ímóti hvørjum øðrum, og ikki sigur sum er – tað er at føra føroyingar bak ljósið, og at halda

íleggjari ella ígongdsetari, ið satsar upp á Føroyar, tí her er tað sundurlyndið, ið fremst av øllum setur dagsskránna. Og so leingi einki er at arbeiða fram ímóti hjá almennu Føroyum, tí har er eingin visjón

hjá ommu og abba, sigur Hanus Samró. Dagurin endar við nátturða hjá einum vinmanni, hvørs familja setur føroyska mentan høgt í metum. - Har savnast nógvir góðir kvøðarar, og sjálvur havi eg roynt sum frægast

Jacobsen hvussu tilkomin velja at skipa sín gerandisdag saman við øðrum, hvønn eitt ítróttarfelag setur í starv ella loyvir at hjálpa til. Við tilmælinum tykist eygnasteinurin hjá Almannaráðnum vera heltikið

sammeta okkum við, kemur tað fyri, at góðkenningin av valúrslitinum endar í hægsta rætti. Hjá okkum setur eingin spurnartekin við úrslitið, hóast tað hesa ferð í einum føri bara eru tvær atkvøður, sum skilja

verða miðlað til okkara gjøgnum hugaheimin hjá kvinnuni og tí, sum hon minnist úr fortíðini. Eisini setur høvundurin søguna í samband við ta kendu skaldsøguna Meistaran og Margarita eftir Mikhail Bulgakov