fram fyri okkum en hóp av meira og minni týðandi persónum, manningina á Ørnini, skipara, bestamann og kokk, reiðaran, umsjónarmannin, foreldur og slekt hjá Símuni, tær gentur, hann hevur hug á osfr. Í tí seinnu
fari eg eisini upp uttan hóvasták. Niels fiskaði einki serligt. Vit vóru í Íslandi. Eg skuldi vera kokkur, men tað lá einki serliga væl fyri. Eg hevði sjóverk, báturin rullaði so ónátturliga illa. Bússan
aftur. Tá fingu vit ein sjógv, sum kom beint í dekslastina. Skipið lá borðfult í sjógvi og koksi. Koks er eitt sindur hvast, so tað rann ikki lætt av skipinum. Skipið lá bara stilt borðfult. Vit máttu
