teimum giftust og fingu aftur nógv børn, so í dag er eitt “ótal” av eftirkomarum eftir teimum báðum. Her kann vera nevnt, at ein onnur grein av Gregersenættini í Gøtu er frá beiggja Óla, Hans David. Greg [...] við kenda skiparan Óla Hans Olsen frá Gøtugjógv. Tey fingu átta børn, sum øll eru gift og eiga børn. Her er eisini ein stór ætt. 7. Líggjas (1886-1886) fekk eitt heilt stutt lív 8. Elia (1887-1967) giftist [...] at maðurin Óli sum sagt sat blindur í nógv ár. Johan Salomon og Julianna giftust inn til teirra. Her búðu frammanundan eldri skyldfólk. Tey fingu sítt fyrsta barn, Óla, í 1907. Inni har búði eisini systirin

3.16-18.) “Og det skal ske, hver den, som paakalder Herrens Navn, skal blive frelst.” Ap.G. 4,12. “Dersom du med din Mund bekender, at Jesus er Herre og i dit Hjerte tror, at Gud opvakte ham fra de døde [...] burtur. Tí er tað, at Egil hevur sæð húsini beint hinumegin vágna. Hetta vóru heldur ikki hissini hús. Her búðu tey bæði saman við einastu dótrini Gudrid, sum doyði ógift. Tey hava verið umrødd í røðini Hendur [...] Hann hevði nevniliga úthandil fyri Faktorin í Syðrugøtu, og tí hevur kennskapur verið millum tey. Her skal vera komið eitt sindur inn á hendan úthandil. Hann byrjaði so tíðliga sum í 1860, tvey ár eftir

hann formaður tess og gjørdi her eitt gott arbeiði undir truplum viðurskiftum. Av Føroya Búnaðarfelag varð hann valdur í ymsar nevndir, og felagið kann fyri hansara starvi her og í stjórn felagsins siga [...] og hann var eisini burtur í mong ár. Sum búgvin maður kom hann aftur til heimbygdina og fekk virki her. Hann kom seinni at búgva í barnaheiminum. Húsið hjá Svend Lützen og konuni Kristinu var altíð fargað [...] dagbókini: 17. November Havde høj Tyr (Egil kallar fepurin fyri Tyr, hann kennist vist sum ein tarvur) her til Morgen, var i hele taget lidt sløj. Havde om Eftermiddagen besøg af “Lenu hjá Lottu yviri við

farið aftur til Reykja­víkar, og her bjóðaði Føroya Fiski­mannafelag øllum til eina samkomu við døgurða á sjómansheiminum Ørkini. Út við 70 fólk mundu vera til staðar. Her vóru eisini røður hildnar, eisini [...] dreymum gjøgnum alt mítt lív. Og soleiðis var tað tá eisini. Eg droymdi aðru náttina fyri, sum hetta her hendi, at vit bæði Eliseus skuldu fara heim til Húsar í kirkju. Eg veit ikki, hvussu eg var klødd, [...] av Syðradali í Kalsoynni. Andrea var dóttir Jógvan Segl. Hon var fødd í 1907 og doyði longu í 1962. Her kann verða skoytt uppí, at Erik Lassen greiddi frá í fyrsta partinum, at tá ið hann kom til Reykjavíkar

kavarok og nógvur vindur. Men her var einki at drála við. Kós varð sett ímóti Egil og koyrt varð á Varðberg alt hann kundi klára og snórabeint komu teir fram til hann.” Her tekur Herluf til, at Varðberg [...] kortini skip fleiri ár aftaná tað. Onkuntíð plagdu tey at fara til Hvalbiar at vitja ommuna og abban. Her var gott at vera. Ein pápabeiggja Niels Pauli var virkin í brøðrasamkomuni Vitninum. Hann var kendur [...] einum lítlum báti. Fiskurin varð so vaskaður niðri á klettinum fyri síðan at verða turkaður á helluni. Her var gott pláss at breiða fisk á. Hetta gav so arbeiði til konufólkið í Froðba. Ein abbasonur Dánjal

Stigtakarar til fyrsta fólkafundin í Føroyum her undir Traðahamri, vóru Jóhan Hendrik Poulsen í Skopun og Mads Andrias Winther, hiðani heiman av Sandi. Her kom fólk úr øllum landinum saman. Høvuðsevnini [...] okkara Løgtingi. Hóast tað krevur øgiligt tol og drúgt og nærlagt arbeiði. Vit kunnu staðfesta – og her fari eg at gera nakað óvanligt á flokstingi hjá Tjóðveldi, nevniliga at sitera ein sang á enskum [...] samgonguflokkunum flokkunum eru longu sett heilt ella lutvíst í verk fyrstu fimm mánaðirnar. Tó. Her er ongin orsøk at yrkja kappakvæði um okkum sjálv. Hetta er sjálvandi bert byrjanin. Ómetaliga stór

breiðkaðir og onkur veggur tikin niður. Enn mangla tó fleiri snøklar at gerast. - Vit fluttu inn her í 1988. Her er gott at búgva, veðurgott og eisini eitt gott grannalag, sigur Eyðun Hansen. - Nógv hava sagt [...] skuldu bara verið verandi í Danmark, tí har eru tilboðini betri og møguleikarnir fleiri. Men tað er her, at vit hava okkara lív, leggur Linda Christophersen afturat. Sjálv er hon ættað úr Vestmanna. Eyðun [...] sjúkraflogfari. Men tað letur seg ikki gera at fáa eitt slíkt flogfar hendavegin fyrr enn dagin eftir. - Her liggi eg so. Eg fái flutt høvdið eitt sindur, men fái hvørki flutt armar ella bein, greiðir Eyðun frá

hann aftur og hava latið hann fáa sama kamarið? Mundi hon...? Nei, hon hevði neyvan verið her, tá hann var her seinast, tí so hevði hann eisini kent hana aftur. Tað vóru jú bara einir tveir mánaðir síðani [...] fekk alt frið. Eisini sílini í ánni. Og her fekk Fróði eisini frið, frið til at hugleiða um lívsins viðurskifti. Og hvørja ferð kom spurningurin, hvat hann gjørdi her. Hvat í Harrans navni gjørdi hann niðri [...] geva mær lykil, men hon segði mær nummarið og bað meg seta meg uttan fyri at bíða, til tú komst. So her siti eg. Kom og lat upp, so eg sleppi at skola bygdarluktin av mær, áðrenn vit fara í býin. Fróði og

báðar orsøkirnar til, at vit hava sæti her í býráðnum: · Vit eru her, tí at vit vilja gera viðurskiftini betri fyri sum flest av okkara borgarum. · Og vit eru her, tí at fólkið hevur kosið okkum til hesa [...] øllum hinum kommununum i Føroyum – men so sanniliga eisini fólkaræðinum og tí stóra áliti, sum fólk her á landi hava á fólkaræðiligu skipanina – at vit gera reglurnar nógv betri, so at vit øll verða spard [...] fyrst og fremst gjørt við at gera okkum uppiborin til álit og við at skapa trivnað og trúgv uppá, at her ber til hjá allari familjuni at hava eitt gott og virkið lív. Vit, sum bjóða okkum fram í politikki

honum hvat skett var. Hann svaraði beinanvegin: “Her er einki sum eitur. Eg komi heim alt fyri eitt!”. Lukkutíð vóru teir staddir beint við eina oyggj, og her varð hann so settur í land og kundi koma heim [...] yvirkoyrdur og deyður í eini ferðsluvanlukku í Klaksvík! - Eg ansaði beinanvegin, tá eg kom innar, at her var okkurt galið. So reisti Unn seg og segði hvat var hent. Eg hevði forferdiliga ilt við at trúgva [...] fylgið gjøgnum Sands bygd, har øll fløgg vóru í hálvari stong. Fylgið steðgaði í túninum hjá Sólviti, her tey sungu eitt ørindi úr sanginum “Nú dagurin at enda er”, áðrenn leiðin varð løgd til Dals. Jarðarferðin