løgtinginum hvørki eina sanna ella greiða mynd av málinum. Tí hesar almennu rættleiðingar. Sirið Stenberg spyr landsstýriskvinnuna, um hon fer at virka fyri, at samdøgursrehabiliteringin á Boðanesheiminum kann
kemur inn á Føroyskar Søgur. – Hava tit fingið fatur á upptøkunum av vígsluni av Christianskirkjuni? spyr hann alt fyri eitt, og fær eitt játtandi svar. Upptøkurnar verða brúktar í sambandi við eitt kapittul
mannin, ið ringir seg saman aftanfyri ein stálvegg umborð. Maðurin umborð reisir seg. Tann á kajini spyr hann, hví hann ger so býtt, og biður hann siga umskylda. Hetta vil maðurin umborð ikki. - Eg havi
at vit ongantíð høvdu skula hugsað um nakað fíggjarligt aftur restina av lívinum, men hvat so......,spyr Birgir og svarar sjálvur: -So hevði lívið blivið øðrvísi, og vit høvdu mist ein stóran part av okkara
sum hendir og hvat ein kann seta sær í útsikt tá vanlagnan rakar tann, sum arbeiðir á sjónum og ein spyr, hvar er hjálp at fáa? Tá skaðin er hendur, sum sendur teg út av arbeiðsmarknaðinum, ja so byrjar
tað eisini um fótbólt. - Hevur tú ikki fortalt honum, hvussu tað var, tá ið tú koppaði barnavognin, spyr hesin og flennur. - Tig við tær, sigur Laura og tykist eitt sindur flov. Hendingin fór fram til ein
ikki eri nøgd. Bara tey sum fara at brúka bókasavnið er nøgd, so verið eg glað, sigur Daniella og spyr meg hvat eg haldi. Eg royni at siga okkurt, men hoyriapparatið spælir henni eitt puss í morgun
ikki eri nøgd. Bara tey sum fara at brúka bókasavnið er nøgd, so verið eg glað, sigur Daniella og spyr meg hvat eg haldi. Eg royni at siga okkurt, men hoyriapparatið spælir henni eitt puss í morgun
um felagsskapin - í hvussu so er bara ein tíma um vikuna. Tann tíman máttu øll kunna hildið út. Tí spyr ein: Hví vilja nøkur so partú hesum eina tímanum á miðdegi sunnudag til lívs? Er tað tí at menniskju
svínaður til í pressuni, so kann hann bara taka flúgvaran og fara. Hvør orkar bara at fáa neiliga umrøðu, spyr Jón á Steig. Hann sigur, at tað hevur verið ótrúliga nívandi at lesa allar tær keðiligu søgurnar.
