Eru innleggini nógv longri koma tey antin seinni í blaðið, verða stytt ella koma als ikki í. Vil lesarin tí tryggja sær at fáa sínar viðmerkingar í blaðið beinanvegin má hann hugsa um longdina. Tað er so

kann hon lesast frá báðum endum, men hon kann eisini lesast úr einum enda í annan, alt eftir, um lesarin vil hava hana at enda væl ella illa. Annar av teimum báðum pørtunum eitur “Lívrám sum viðrakingar

yrkingasavnið hjá Oddfríði M. Rasmussen ?Lívrám? kann lesast úr báðum endum, alt eftir hvat slag av enda lesarin ynskir sær ?Lívrám? er soleiðis sett saman, at helvtin av bókini vendir rætt, meðan hin vendir á [...] kann hon lesast frá báðum endum, men hon kann eisini lesast úr einum enda í annan, alt eftir, um lesarin vil hava hana at enda væl ella illa. Annar av teimum báðum pørtunum eitur ?Lívrám sum viðrakingar

Hinvegin er talan um 10 ára gamla sonin hjá omanfyrinevnda leikara. Fyri at lesarin ikki skal ørkymlast meira enn gott er, skal eg beinanvegin siga frá, at talan er um triðja ættarlið við sama navnið,

sjálvfylgju við í hesi skaldsøguni. Skaldsøgan er skiftandi og undirhaldandi, og tað er við sorgblídni, lesarin leggur hana frá sær eftir síðstu síðu. Tað er norska forlagið Fonna, ið gevur bókina út

mótvegis borgara, ella gomul mentan mótvegis nútímans býttiskapi, kvæði mótvegis poppmusikki, og lesarin er aldrin í iva um, hvar høvundurin flýtur. Gerandisstrevið er ikki høgt í metum, tí tað sambært

hennara gerðir eru avlagaðar, og søgan vísir hjúnalagið sum rangmynd. Tann fyrsti sanni persónurin, lesarin kunnast við, er seytjan ára gamla Rósa Maria, sum letur lesaranum jarðbundnar lýsingar av hinum kvinnunum

fólkinum, hesuferð um virðir – føroyska mentan. Um hetta er liður í visiónsætlanini ella ikki, kann lesarin sjálvur døma um. Tað stóra takið hjá einum nýggjum løgtingi verður: at fáa Føroyar aftur á slóðina

m í fiskivinnumálum til Løgtingið. Ársfrágreiðingin er samvirkin, og er sett saman soleiðis, at lesarin á ein brúkaravinarligan hátt fær atgongd til viðkomandi vitan um fiskivinnuna. Við hesi ársfrágreiðingini

Klaksvíkin skal finna nýtt stev og hvussu hetta stevið verður, er ógvuliga ilt at spáa um. Nú spyr lesarin kanska, hvussu ein 48 ára gamal rithøvundur og journalistur kann siga, at alt verður broytt í Klaksvík