nógvar aliringar saman, og hetta hevur saman við viðlíkahaldi av aliringum verið høvuðsparturin av okkara virksemi. Jack Petersen vísir á, at tá plastrørini liggja leingi í sjónum og gerast gomul og slitin

andstøðu), at forskattingin av pensjónum skuldi ikki teljast við í avlopið, tí hon var bara “lán frá okkara eftirkomarum”. Her er forskattingin (einar 300 mió. krónur um árið) tald við, og kortini er úrslitið

fleiri at velja at arbeiða innan eldrarøktina, og vit vita, at hetta er neyðugt, skulu vit tryggja okkara eldri ein tryggan og virðiligan aldurdóm.

Føroyum gjørt meira burturúr hesi frálíku fiskavøru. Vit mugu nýta tað góða, sum vit hava og gagnnýta okkara tilfeingi enn betri her heima, víðarimenna, virða handverkið og fantastiska siðaarvin innan økið

skal Høgni hava tøkk fyri, at hann enn einaferð minnir okkum á tey mongu frambrotini sum eru hend í okkara samfelag meðan vit hava verið í ríkisfelagsskapinum, og at fullveldi ikki er ein neyðug fortreyt

sum betrar ar­beiðs­umstøðurnar, effektiviserar umsitingina og harvið økir munandi um trivnaðin hjá okkara starvsfólki.

bíbilskum dimensiónum, tykist tað sum persónlig áhugamál heldur enn samfelagsviðurskifti lagar fyri okkara politisku støðutakan. Hvat bagir okkum? Átti ein tunnilsætlan, ið ikki tolir dagsins ljós, ikki at

at funnið fram nýggj nøvn við at leita í ymsum norðurlendskum orða- og navnasøvnum. Fyri øll børn okkara hevur verið galdandi, at vit ikki hava havt skund við at navngeva. Ymist er, sum hevur havt týdning

væl undirbygda, samhaldsfasta fíggjarliga loysn á hesum stórmáli, og vil eg við hesum mæla til, at okkara fólkavaldu veruliga taka greinir hansara til eftirtektar og fara undir tað arbeiðið, sum nú í mong

Luksemburg hevur einki náttúruríkidømi, men telist millum ríkastu londini í heiminum. Hvussu hava grannar okkara í Luksemburg borið seg at? Teir hava stutt sagt raðfest búskaparligt og politiskt støðufesti og hava