halda kulda, vindi og vætu úti, men sum eisini eru til at røra seg í. • Tá tað frystir: smyr kjálkar, hendur og varrar við feitum kremi, sum ikki inniheldur vatn. -- Lítla mjúka krovið Hjá The Body Shop vita
stongdur vegna blámusopp. Um talið av føddum børnunum ikki veksur aftur, kann tað fáa avleiðingar. Færri hendur verða eitt nú í eldrarøktini, torførari verður at manna lið í ítrótti o.a. Eingin bíðilisti Fyri
í mun til í fjør er kanska, at ætlanin er at fara meira út um alt landið. Manningin hevur fingið hendur á einum serligum bili, sum skal føra teir báðar reportararnar kring landið. Tey øll fimm verða ikki
børnunum ta nøktandi nærveruna, sum øll børn hava rættin til. Tær føldu tað sum, at tær manglaðu eyka hendur dagliga og at dagurin snøgt sagt, snúði seg um at koma heilur ígjøgnum. Og hetta kann ikki vera rætt [...] samstundis, eins og man megnar, tá man hevur eitt barn. So eg føldi veruliga, at eg manglaði tvær eyka hendur, tá eg var heima í barsilsfarloyvi við mínum tvíburðum. Sambært Hagstovu Føroya eru 782 tvíburðar
væntandi eisini at taka væl ímóti barnabókini, Bartal og Bjarni. Hjá bamsunum, Bjartali og Bjarna, hendur altíð okkurt óvæntað og skemtiligt. Bartal dámar væl at fiska, og Bjarni spælir tónleik. - Saman
at royna tann náttúruvísindaliga vegin, so eg royndi hendan skúlan, sigur Bartal. Bartal fekk sær hendur á umsóknarpappírunum síðst í oktober mánað, og tað var heldur ikki bara sum at siga tað, greiðir
tú endiliga kemur undan kavi, er at tú heldur teg til sannleikan. Í staðin velur tú at vaska tínar hendur við at kasta lort eftir Oljumálastýrinum, landsins leiðslu og grannunum. Tú veit væl, at tú sum formaður
hann megnaði at basa og so aftur nú, hann lá á deyðastrá. Jørleif og Arthur eru farnir í Harrans hendur, teir verða ikki ímillum okkum meira. Saknurin verður stórur, men minnini eiga vit og hitan frá hondunum
ti stríða tey seg ígjøgnum venjingarnar. Tey eru íðin og hugagóð. Kempa fyri at fáa armar, bein, hendur og føtur at flyta seg, so sum øvilsini krevja. Og hóast hørðu venjingina er tað altíð stutt til eitt
ti stríða tey seg ígjøgnum venjingarnar. Tey eru íðin og hugagóð. Kempa fyri at fáa armar, bein, hendur og føtur at flyta seg, so sum øvilsini krevja. Og hóast hørðu venjingina er tað altíð stutt til eitt