sat svangur. Og hóast klæðini ikki altíð vóru so fín og nýggj, so vóru tey altíð heil og rein. Og grind fingu tey til døgurða so at siga hvønn dag, tó uttan sunnudag. Men tað var nú heldur ikki so løgið

Ein lítil grind legði beinini í Sandágerði í gjárkvøldið. Kvart skinn varð í part. Um 8-tíðina í gjárkvøldið sóu nólsoyingar grind í fjørðinum suðuri móti Tjørnunesi. Einir fýra bátar vóru skjótt hjá grindini [...] grindini, men ikki fyrr enn bólkurin var komin inn móti Argjalandinum, høvdu menn rættiliga varnast, at grind var í fjørðinum. Sera væl gekst at reka, og sjálvt drápið gekk eisini skjótt fyri seg. Longu hálvanannan

nólsoyingar grind í fjørðinum suðuri móti Tjørnunesi. Einir fýra bátar vóru skjótt hjá grindini, men ikki fyrr enn bólkurin var komin inn móti Argjalandinum, høvdu menn rættiliga varnast, at grind var í fjørðinum

undir nýggja bókarøð um ymisk føroysk evni. Fyrstu tvær bøkurnar í røðini eru komnar út. Onnur er um Grind og Grindadráp og hin um Føroyska List. Ta fyrru hevur Dorete Bloch, lívfrøðingur, skrivað, og hina

dagarnir darvaðir av nógvum mjørka, men í gjár var slætt og klárt, og eygleiðararnir hava longu sæð bæði grind, nebbafisk og døgling. Undir skipateljingunum sita eygleiðararnir í tveimum liðum og telja. Tað ovara

hann uttan trupulleikar klárar at selja sjálvt neyðrím, sosum í lagnum Ost í Nato, har hann rímar grind, mynd, vind, synd, tind, lind, hind til húðloysi. At skriva einfalt Á sjey løgum eigur Kaj Klein sjálvur

tær yvir til tað lítla svarta húsið, ið stendur á keiøkinum, og spyrja Óla um tú kanst keypa turra grind og spik. Vit fingu ein (stóra) smakkiroynd frá honum. Tað smakkaði óført, so tað vilja vit hervið

til, hvør var komin við harraboðunum haðani um flaggingina undir leikunum á Rhodos! Roykur og ongin grind! Málið varð kannað av løgmansskrivstovuni, og sligið var alt fyri eitt fast, m.a. av skilamanninum

vestefter for at de ikke skulde forhindre Grinden i at komme paa Thorshavn. Laura var netop her den Dag og skulde sejle, da Grindebaadene kom. Om nogle timer var Grinden paa Thorshavn. Jeg sad over i Trø og [...] man: ”Grindaboð”. Jeg gik over paa Skansevejen og saa, at der »glaðaði« við 2 »glaðum« i Nolsø. Grinden var altsaa østenfor Nolsø. Nu blev der Glæde. Baadene blev med en Fart firede paa Søen og fuldt bemanded [...] hvilket havde til Følge, at den satte ud igen. Da saa man pludselig, at Laura lagde sig i Vejen for Grinden. Den svømmede saa vester efter mellem alle Skibene, og til alles Glæde kom den nu ind igen paa Thorshavns

Í nátt løgdu 25 hval beinini við Norðskála. Seðlarnir koma út á keiini kl. 10 Tað var á midnátt at grindin varð hildin til. Tað gekk væl at drepa hana, men illa at fáa hana at gera landgongd, so hvali