Heinesen var eitt av fýra høvuðsevnum at fáa heimsins størstu bókmentavirðisløn. Men nú skrivaði William bræv til Artur Lundkvist, sum var limur í Svenska Akademinum, at hann vildi strikast sum føroyskt evni [...] donskum. Skuldi ein føroyingur fáa hesa virðisløn, mátti tað vera ein sum skrivaði á føroyskum. Hetta bræv kann tykjast okkum ikki sørt løgið, men tað vísir, hvussu kroystan William Heinesen viðhvørt kendi
tygum hava skyldu at rinda sjónvarps- og útvarpsgjald. Sálarfrøðingurin Spurnarkassin hevur fingið bræv frá fólki, ið er dulnevnt. Vanliga verður ikki svarað brøvum uttan avsendara, men spurnarkassin hevur
er talan um bilar, ið ikki rinda skatt av fríari nýtslu. Taks sigur, at øll hesi feløgini fáa nú bræv um at fáa síni viðurskifti í rættlag. - Tað er púra greitt, at feløg hava ikki rætt at draga MVG frá
meldað teg til Mínboks, fært tú skattauppgerðina í talgilda postkassanum og ikki sum eitt vanligt bræv. -Okkara fyrsta roynd við nýggju Mínboks verður skattauppgerðin, sum verður send út 1. mars. Vilja
Súni Fríði greiðir nevnliga frá, at hann sendi GÍ eitt svarskriv, har hann segði seg skilja teirra bræv soleðis, at sáttmálin var uppsagdur, og at hann í so fall kendi seg vera uttan nakrar skyldur mótvegis
at halda fram við arbeiðinum at gera súkklubreytir. Tórshavnar kommuna sendi tí Innlendismálaráðnum bræv, har heitt varð á landstýrismannin um at útvega hesa heimild. Tað er mín vón, at heimildin skjótt
6. oktober 2005 var hann staddur á Kappanum, umborð á Vesturvón. Hendan dagin skrivaði hann eitt bræv til Sjómanskvinnuringin og heitti á tær um at vera við í arbeiðnum at fáa minnisvarða yvir sjólátin
kvinnufeløgum undir Norðurlandaráðnum) hevur á fundi í Stockholm sent Nordisk Ministerråd soljóðandi bræv: »NOKS hevur á fundi í Stockholm 28.-30.11.2003 viðgjørt Nordiska-Baltiska átakið um sølu av kvinnum
Petur Elias Petersen. Hann sigur, at hann er tryggur við leiklutin hjá kommununi. - Vit hava fingið bræv frá kommununi, har teir vátta, at leggja hallir og vallir til, skipa fyri húsing og bussleið og øllum
morgunin, tá løgreglan stóð á trappuni, og eg varð handtikin. Umleið hálvt annað ár seinni fekk eg bræv um, at málið varð slept, tí ákæruvaldið ikki hevði nóg góð prógv. Skiparin, sum veit um aðrar skiparar