við at siga, ”undir øllum umstøðum er vandi fyri at gamla javnaðarhugsjónin, sum eitt stórt tal av okkara løntakarum hava stuðlað, fer at hvørva, nú valevni frá øðrum flokkum og við øðrum hugsjónum fáa fría

sterkasta svørðið, bítur á harðasta stál”, syngur Martin Joensen, skaldið. Hvar er tað sterka svørðið í okkara valstríði, tá bert annað kynið tekur sær framíhjárætt.? Rætt skal vera rætt – tað hava eisini verið

við at siga, ”undir øllum umstøðum er vandi fyri at gamla javnaðarhugsjónin, sum eitt stórt tal av okkara løntakarum hava stuðlað, fer at hvørva, nú valevni frá øðrum flokkum og við øðrum hugsjónum fáa fría

spurning. Minnilutin kann bert staðfesta, at her er talan um mannagongd, sum als ikki er í tráð við okkara stýrisskipan. Tað er als eingin ráðføring farin fram í samband við komandi samráðingar, serliga tá

er. Formaður felagsins er snøgt sagt tikin av ræði av øðrum nevndarlimum og FSF, og einasta, sum okkara dómarabólkur frættir um málið er, tá vit leygardagin hoyra í Útvarpinum, at dystirnir kortini verða

syrgiligar. Og at talan var um heili 9 nýggj føroysk leikrit, helt dómsnevndin verða óhoyrt. - Í okkara grannalondum hevði tað svarað til fleiri hundrað - ja, um túsund - nýggj leikrit. Kanska er tað soleiðis

sjálvi til fulnar - so vit sum búgva í hesum landi, og ongin annar, skulu ráða fyri, hvussu vit skipa okkara samfelag.. Men vit ásanna, at vit hava ídag ikki allar tær búskaparligu og fyrisitingarligu fortreytir

eisini tað, at tú her hevur møguleikan at síggja, hvussu tingini fungera á tí hægsta stignum, sum okkara fótbóltur hevur at bjóða. Tað er jú eisini við til at geva nýggjan íblástur, tí tú sært kanska, at

fíggjarætlanini sammett við roknskapin, so sært tú, at vit settu ov nógv av. Hetta var ein skeivleiki frá okkara síðu, og nú skuldu tølini passa betri, sigur Jan Christiansen. Einki nýtt Elin Lindenskov, ið umboðar

upp; hinvegin peikar tað á ein keðiligan óvana millum okkum føroyingar: Tað er sum um at nógvir av okkara umsetarum síggja eina dygd í ótrúskapi móti upprunanum. Í veruleikanum er hetta einki minni enn ein