Tú var og er tann størsta stjørnan Tú blomstraði um veturin Tú fylti mína kurv við gleði hvønn dag Eg síggi tín sterka vilja traðka vegin fram tað gulli tú vísti mær eg vil halda tað nær eg vil aldrin
Nú er ein tíð fráliðin, síðan Signar brádliga tann 30. august í fjør andaðist einans 39 ára gamal. Tað, at Signar ikki er ímillum okkum longur, kennist heilt óveruligt og sum ein stór sorg. Eg minnist
25. apríl 2011 kemur altíð at standa fastur í minni mínum. Ein dagur, har ein av heimsins vakrastu einglum fór her frá og heim aftur til Himmals. Nú tað eru fimm mánaðir síðani, vil eg fegin skriva nø
Dáttliga komu boðini at Randi var deyð, á byrjan við sum ein skelkur – hvat var hent? Tað var veruleiki, Randi var deyð náttina til týsdagin 79 ára gomul. Hon var ein av mínum bestu vinkonum gjøgnum u
Ikki vardi tað okkum, tá boð vóru send, eftir okkara høgt elskaða abba. Telefonin ringdi og vit fingu at vita, at abbi hevði fingið eina heilabløðing. Vit vónaðu og vónaðu, men tíðin vísti okkum, at h
Vit búðu tætt við sjógvin niðri á Bakka og soleiðis var tað stóra spæliplássið, serliga hjá okkum smádreingjum, brúgvin og fjøran. Hetta bleiv so eisini ein partur av honum, sjógvurin, havið við tess
Týsmorgunin kom Dennis inn til mín og andlit hansara segði mær, at nú var okkurt, ið ikki var gott. – Nú er pápi farin. Lítið vardi tað meg, góði Jóhannus, at næstseinasta sunnumorgun skuldi vera sein
Grækarismessa ber boð um, at nú stundar móti várinum og ljósari tíðum. Tjaldrið er, eftir at hava verið burtur í øðrum londum, komið aftur til landið. Hendan sama dagin, á Grækarismessu í 2011, heldu
Góða Omma Eg plagdi at skriva brøv heim til Føroya til tín, góða omma. Nú fari eg at skriva tær eitt síðsta bræv. Eg minnist, hvussu ringt eg helt tað vera, tá eg fyrstu ferð flutti úr Føroyum og vist
Allarbesta omma. Nøkur menniskju fáa so nógv rúm í hjartanum, at tá tey eru farin, so leggja tey eitt so stórt tómrúm eftir sær, sum ein bert fellur niður í og hvirlar har ørkymlaður runt og kann ikki
