hesum døgum føra seg fram sum toleransunnar umboðsfólk, fangað í eini logiskari andsøgn. So far so good. Ein einføld og klassisk grundgeving, sum ein freistast at nikka samtykkjandi til. Álopini á samkynd

í næstan tvey ár, var upplagt hjá Á-handlunum at gerast partur av Too Good To Go appuni. - Tað var upplagt at fara upp í Too Good To Go átakið. Tað var eitt átak, sum brúsaði fram niðri, og tað er eingin [...] koyrt burtur. So Too Good To Go var eitt upplagt átak at fara í holt við og soleiðis at fáa selt matin fyri ein góðan og lágan prís. At hava eina eykauppgávu sum at fáast við Too Good To Go setir sjálvsagt [...] ein appa seinastu árini vunnið seg fram, hvørs endamál er at fyribyrgja matoyðsl. Appan eitur Too Good To Go, og neyvan kunnu vera nógv ung í Danmark, ið eftirhondini ikki kenna til appuna. Appan virkar

var fyrst í nítiárunum, at støðið varð lagt undir bólkin í skotska býnum Glasgow. Fyrsta útgávan, ’Good Feeling’, kom í 1997 og síðan eru komnar íalt seks útgávur. Tvær ferðir (í 2000 og 2002) hevur bólkurin

Í mun til fyrru atkvøðugreiðslurnar broyttu teir fýra republikanararnir Andy Biggs, Eli Crane, Bob Good og Matt Ronsendale teirra atkvøður frá at vera ímóti McCarthy til »til staðar«. Samstundis hildu Lauren

halda tað vera. Her eydnast tað høvundinum heilt væl at halda spenninginum til síðstu síðu. So far so good. Tað heilt góða við hesi bók er, at hon hevur støði í gerandisdegnum hjá føroyskum børnum, at hon

lættari at ferðast til og frá høvuðsstaðnum, og samfelagið sparir harvið orkuútreiðslur. So far so good sum tikið verður til. Men hvussu við tí økta trýstinum á høvuðsstaðin, sum ein av borgarunum í býnum

sangir sum: ?Tomorrow never dies,? ?American boy,? ?Figther,? ?Whatever happens? og ?You know I?m no good.? Allir eru sangir, sum Anna sang á pallinum í X Factor 2010. Anna hevur eisini gittaristin Hjalta

Weinberg er ofta endurgivin fyri at siga, at »With or without religion, good people can behave well and bad people can do evil; but for good people to do evil – that takes religion.« Hyggja vit okkum í kring

Golden Age, sum nógv høvdu vanta. Her gjørdist vinnarin, heldur ókenda, Marion Cotillard (Big Fish, A Good Year) fyri leiklutin sum Edith Piaf í filminum La Vie En Rose, ið er ein hugtakandi og ævisøguligur [...] eini naivari søgu, men filmurin er fullur av góðum tónleiki, og hann hevur veruliga eitt vakurt ”feel-good” hjartað. At tað er Jason Reitman (Thank You For Smoking), ið hevur leikstjórnað hann, er heldur løgið

samdir um. Er tað ikki júst hetta sum letur marknaðkrefturnar ráða! Eitt eitur á forrætningsmáli “Good will”, kann tað ikki brúkast í hesum føri – Hvat er galið? Nú er samfelagið vorðið so stuttligt, at