Vit komu úr Grønlandi í 2001 og búsettust í Saltangará, har komu vit skjótt at kenna Hans Anton, Gunnhild og børnini. Hans Anton var av Strondum, og sonur Jacob og Torgerd Thomsen. Hans Anton var elst

Tað eru tey ræðuligastu boðini eg nakrantíð havi fingið, ið eg fekk hósmorgunin, at tú Rói var deyður. Tað kundi ikki bera til, tí hetta hendir ikki í okkara familju, havi eg hildið í langa tíð. Tað k

Hann arbeiddi sum timburmaður á timburverkstaðnum, har eg fór undir mína útbúgving sum bygningssnikkari. Eg fann skjótt útav, at hesin maðurin dugdi sera væl at arbeiða. Hann var altíð fyrstur til arb

Fyri einans 3 árum síðan átti eg eisini ein langabba og eina langommu við Gjógv. Øll blivu tey yvir 90 ára gomul . Gigomman á Tvøroyri og langomman og langabbin í Hvalba blivu øll 79 ára gomul. Nú eru

Tú var og er tann størsta stjørnan Tú blomstraði um veturin Tú fylti mína kurv við gleði hvønn dag Eg síggi tín sterka vilja traðka vegin fram tað gulli tú vísti mær eg vil halda tað nær eg vil aldrin

Nú er ein tíð fráliðin, síðan Signar brádliga tann 30. august í fjør andaðist einans 39 ára gamal. Tað, at Signar ikki er ímillum okkum longur, kennist heilt óveruligt og sum ein stór sorg. Eg minnist

25. apríl 2011 kemur altíð at standa fastur í minni mínum. Ein dagur, har ein av heimsins vakrastu einglum fór her frá og heim aftur til Himmals. Nú tað eru fimm mánaðir síðani, vil eg fegin skriva nø

Dáttliga komu boðini at Randi var deyð, á byrjan við sum ein skelkur – hvat var hent? Tað var veruleiki, Randi var deyð náttina til týsdagin 79 ára gomul. Hon var ein av mínum bestu vinkonum gjøgnum u

Ikki vardi tað okkum, tá boð vóru send, eftir okkara høgt elskaða abba. Telefonin ringdi og vit fingu at vita, at abbi hevði fingið eina heilabløðing. Vit vónaðu og vónaðu, men tíðin vísti okkum, at h

Vit búðu tætt við sjógvin niðri á Bakka og soleiðis var tað stóra spæliplássið, serliga hjá okkum smádreingjum, brúgvin og fjøran. Hetta bleiv so eisini ein partur av honum, sjógvurin, havið við tess