rvegin; men teir mundu tó vera eitt sindur meira enn tað. Vegin heimeftir Norðan fyri Ánna stakk Pætur á Bø út. Tá ið vegurin varð gjørdur úr bygdini Sunnan fyri Ánna og knappliga heim til Nýggj garð, [...] og orkaðu lítið meira. Tá kom ein eldri bulmikil maður (eg hugsi mær, at tað man hava verið Gamli Pætur) og bað teir fara heim at sova; hann skuldi sita undir Merkinum. Har hekk Merkið sum tekin ella heldur

sindur til øll har, men hóast mær dámdi væl skránna, kundi hon verið eitt sindur meir fjølbroytt. Pætur við Keldu segði í Degi og Viku mánakvøldið, at hann saknaði okkurt meira popput, men legði afturat [...] tað kanska ikki gjørdi nakað, at ein slíkur festivalur fekk ein ávísan stíl. Eg má siga, at hóast Pætur og eg neyvan lurta eftir sama tónleiki, var eg einig við honum. Skal tað verða ætlað til øll, kann

útiliðið, Skála, er ikki vandaleyst, tá teir fara í skjótálop. Tað er tó dyggur smeitur hjá Skála, at Pætur Dam Jacobsen, ikki er við til dystin í dag. HB: Teitur M. Gestsson – Jógvan Rói Davidsen, Johan Troest

úteftir og úrslitið var, at hann og tær báðar genturnar í bátinum, dóttir Snoppriks og dóttir Vísa Pæturs við Kvíggjá í Sumba, róku til Hetlands. Snopprikkur kom ikki til Føroya aftur. Tað ræður um støðugt

Marni Djurhuus, Rógvi Egilstoft Nielsen – Arnar Dam (Niels Pauli Danielsen, 77.), Levi Hanssen, Pætur Dam Jacobsen – Leif Niclasen (Brian Olsen, 67.), Gunnar Zachariasen, Hans Pauli Samuelsen Dómari:

fyri at gerast sjómaður sum restin av familjuni, fekk hann somu lagnu sum tann hjá fiskimonnunum Pætur og Andrias, ið fóru frá gørnunum, tá Jesus bað teir blíva menniskjufiskimenn. Fyrstu árini í sjómansheimum

EB/Streymur: René Torgarð ? Bárður Olsen, Egil á Bø, Marni Djurhuus, Poul G. Olsen ? Levi Hanssen, Pætur Dam Jacobsen, Sorin Anghel, Daniel Udsen, Hans Pauli Samuelsen ? Leif Niclasen Undan dystinum: Tað

var stuttligt hjá honum at koma í himmiríkið, at læra okkurt um tað tóma rúmið, so hann og sankta Pætur fóru í holt við okkurt trídimensionelt har uppi í tí æviga tóma rúminum. Fyri mær tykist tað sum um

lættari og skjótari at fara av Viðareiði til Havnar enn at fara til Svínoyar. Tiltikna ferðin, ið Pætur í Uppsølum á sinni gjørdi úr Klaksvík til Gásadals, tekur nú lítið meiri enn ein góðan tíma í bili

størsti eigarin í Føroyum pávin í Rómaborg! Ikki mundi tað tó vera nógv landskuld, sum kom fram til Pæturs stól, tí meginparturin av henni varð nýtt til kirkjuna her. Jørðin varð býtt sundur í rættiliga stórar