umboðnum í nevndini. Høvuðsevni var CO2 útlát og globala upphitanin. Vitja varð m.a. á SEV støðini á Eiði, har kunnað varð um vind, vatn og alduorku. Aftaná varð vitja á Høvdavirkinum, og norðurlendska ferðaliðið

honum stórliga. Fyrr á degnum hevði júst Paul Clapson staðið fyri einsamalla málinum, tá KÍ vitjaði á Eiði. EB/Streymur skuldi einans hava stig úr dystinum fyri at gerast føroyameistari. Gestirnir fóru við

juli giftast Joan Poulsen og Janus úr Dímun. Vígslan verður kl. 13 úti í Torvanesi/”Prinsessugerði” á Eiði. Aftaná verður lítið ábit Úti á Bø 54. Døgurði verður fyri innbodnum í hølunum hjá Starvsmannafelagnum

frammanundan, savnaði og savnar framvegis nógvar bátar. Her hevur verið vanligt, at bátar savnast á Eiði fríggjadag, sigla suður gjøgnum Sundalagið og suður til Hósvíkar, har flestu liggja um náttina. Vanligt

, men økir ikki um spenningin í tekstinum. Eva Furseth tekur annars støði í uppvøkstri málarans á Eiði og leggur í hesum sambandi serliga stóran dent á týdningin, sum abbi Sigrun Gunnarsdóttir; Niels Kruse

gavst við sjólívinum í 1958. Tá var vegarbeiðið byrjað, ið skuldi knýta bygdirnar Gjógv – Funning – Eiði saman. Hann fór í hetta arbeiðið, og seinni arbeiddi hann á Oyggjarvegnum og í Havn, til hann gavst

var føddur við Gjógv, sonur Jóhan Joensen í Blásastovu frá Gjógv og Jørginu f. Mørkøre úr Skúlanum á Eiði. Hann var elstur av trimum systkjum. Tvær systrar komu aftaná. Hann var fimm ára gamal, tá ið næsta

hvør vendi blint eyga til Nato - ella amerikanskt virksemi næstu fýra árini 1963-67. Útbyggingin á Eiði helt fram við nýggjum byggiloyvi, vælsignað úr Tinganesi, virksemið í Mjørkadali minkaði ikki og

við einum primussi. Hesin fyrsti føroyski skúrurin í Grátufjørðinum stóð í einari vík, sum við einum eiði var skild frá teirri víkini, sum føroyskir útróðrarmenn seinni bygdu fleiri skúrar í. Hendan seinna

vælkomin. Lívsins Orð, Saltangará Møti verður sunnudagin kl. 10.30 við luttøku av bíbliuskúlanæmingunum á Eiði. Meinigheitshúsið á Skála Ungdómsmøti verður í kvøld kl. 20 v/ Anton Højgaard og Brandur Jacobsen