um hægri lestur í 2010. Tað er met í føroyskari útbúgvingarsøgu. Eisini á vinnu- og miðnámsskúlum  okkara er tilgongdin so stór sum ongantíð áður. Tá ið skúlarnir byrja aftur í næstu viku, byrja fleiri enn

og kann ikki góðtakast. Nú má vera nokk við at flyta fleiri útbúgvingar og harvið arbeiðspláss úr okkara høvðusstaði.

framtíðartryggja búskapin og vælferðarsamfelagið, men tað skal vera á tí virðisgrundarlagið, sum er okkara. Hon legði afturat, at tað ber ikki til at spara seg burtur úr trupulleikunum. Samstundis er tað

í dag var tann, at vit góvu tey 10 prosentini eyka, vit høvdu lovað okkum sjálvum áðrenn. Eitt av okkara fokusumráðum var at vinna dystin í verjuni, og tað var eisini í verjuni, at vit vunnu í dag, segði

Einki at siga til, at yrkisfeløgini kenna seg bæði sperd og órættvíst viðfarin. Flestu okkara finna upp á at glepsa, tá vit eru ørkymlað – fult forstáilsi eisini fyri tí. Havi stóra virðing fyri konubrotinum

tey gomlu, tey sinnisveiku, tey menningartarnaðu – ella lat meg taka øll í ein bólk: Tey veikastu í okkara samfelag. Ongin torir at siga sína meining, tí vit eru eitt so lítið samfelag, og tí kemur man altíð

og Sam­bands­flokkin, so er flokkurin »í ein­um borgarligum mjørkatámi, sum ger tað trupulult hjá okkara fólki at kenna okkum aftur«. Formaðurin sigur tað sjálv­ur, at velj­ar­in kenn­ir ikki mun á Fól

al­menna gong­ur á odda at stuðla undir kapp­ing­ar­av­lag­ing á henda hátt. Vit hava fyrr nevnt okk­ara egnu støðu, har ment­a­mál­a­ráð­harr­in ikki vil fylgja ting­s­ins vilja og steðga kapp­ing­ar­

ikki, og um eg visti tað, var eg vist ikki longur bara í VILT. Men VILT er leiðin fram hjá okkum og okkara sam­starvsfeløgum, og fleiri og fleiri siga tað sama, so vit eru ikki á vilstari leið. Tú ert kl

ið, sum hevur tikið seg upp hesi seinastu árini, er ein høvuðsatvoldin til hesar broytingarnar í okkara lívsstíli. Og nú ið Fólkaheilsurenningin verður um vikuskiftið – so sum Útvarpið framúrskarandi hevur