tær vera mongu og vælvaksnu urtagarðarnir allastaðni í Havn. Teir sóust ikki áður. Og kortini hava Føroyar varðveitt tað nakna og óspilta, tí náttúran liggur so tætt við. Tær práta allatíðina. Nærmast ovfarakátar

rin í fiskivinnumálum, Jacob Vestergaard, og grannskoðarin, Jóhan Martin Jacobsen, í sendingini Føroyar í Dag í Útvarpinum hálvan mars. Stjórin á rækjuvirkinum á Oyri, Sofus Poulsen, legði afturat, at

loyvishavararnir eru - eisini tá tað snðr seg um hugburð viðvíkjandi tí at virka í Føroyum og fyri Føroyar. Vit skulu halda fast við, at tað eru føroyingar sum seta dagsskránna viðvíkjandi oljuleiting í Føroyum

Gunnleivur Dalsgarð segði, at tað er greitt, at landsstýrið roynir at prógva, at tað ber til at skipa Føroyar sum eitt samfelag við sjálvberandi búskapi, samstundis sum blokkstuðulin úr danska ríkinum verður

havt ta afturvendandi gleði at verið partur av skaranum, sum við eini imponerandi luftbrúgv millum Føroyar og Danmark verða flutt 1500 kilometrar norðureftir av Atlantic og Maersk í døgunum undan jólum. Men

við, at ein kiosk, sum fekk 2 milliónir í láni frá einum lánistovni í Danmatk, var orsøkin til, at Føroyar fóru á heysin, og at vit áttu at hangt eitt bílæt av kioskini "til skræk og advarsel" í hølinum,

Stórur áhugi er millum føroyingar í útlandinum, hvussu gongst við ætlanunum at gera Føroyar til eina virkna oljutjóð. Hetta vísti stóra luttøkan á Føroyakvøldinum í London nú um dagarnar. Herálvur Joensen

millum løgmann og danska forsætisráðharran sum grundarlag. Heðin vil fegin hava tað soleiðis, at Føroyar fáa egna grundlóg, men hetta heldur hann ikki vera einstíðandi við, at vit siga farvæl til hina donsku

stendur fyri. Vit hava í Føroyum ein altjóða meistara, nevnliga John Rødgaard, sum hevur umboðað Føroyar á frálíkan hátt síðani 1984. Hann er tó dani av uppruna, og hevur tí ein danskan talvuppvøkstur.

handritinum til "Dóttir av Proteus" og fyri hvørja søgu eg las, bleiv eg meiri og meiri vísur í, at Føroyar høvdu fingið ein nýggjan stuttsøguhøvund, sum ikki smæddist burtur ímillum teir frægu. Eg var limur