frálíku handbókini “Orð og orðað” nevnir Svenning Tausen fleiri dømi um, hvussu vit kunnu orða okkum, so tað slepst undan at nýta orðingina “ein røð”. Hetta er ein sera hent bók hjá øllum, ið starvast
fingu rætta persónin at leiða verkætlanina við Marknagil. Tað ivist eg ikki í, er eydnast okkum við hesi setanini, sigur Ewald Kjølbro. Palli Henriksen, sum eisini hevur havt egna tekni- og
gjørdu stóran skaða fyri okkara, sum fleiri ferðir ikki megnaðu at sendar einfaldan boðskap um hvør skuldi dekka hvønn. Tá so royndasti maðurin á vøllinum, liðskparin hjá okkum, Fróði Benjaminsen, eisini [...] óvani, sum Lars Olsen hevur. Hann tosar okkara niður og norð áðrenn dysturin er byrjaður. Tað er í ordan at verða realistiskur og ikki leggja óneyðugt trýst okkara spælarar, men tað má bara ikki enda [...] siga, tá Týskland og aðrar stórtjóðir skulu leggja sínar dystir til rættis. Tí er tað umráðandi, at okkara spælarar hava betri umstøður at venja í alt árið. FIFA og UEFA ynskja sjálvandi ikki, at tey
eftir at arbeiða effektivt, eru vit so í veruleikanum ineffektiv? Er ikki pláss fyri sjúklingunum í okkara stóra og stásiliga sjúkrahúsi? Hví hava vit eitt sjúkrahús – er tað ikki tí, at vit hava sjúklingar [...] sjúklingar, ið hava tørv á viðgerð, røkt og eksistensiellari umsorgan á høgum fakligum stigi? Okkara sjúkrahús hevur sera dugnalig starvsfólk innan øll førleikaøkir til júst hetta! Men vit hava ovurfyltar [...] sansar neyðina og líðingina hjá einum øðrum menniskja – hetta nertir við okkurt inni í okkum og fær okkum at vilja gera nakað, sum er til tað besta fyri hin særda. Í søguni røktar samáriubúgvin hendan
eini aðrari konu, sum búði ein part av sínum lívi í Havn. Hon gekk eina tíð í skúlaflokki saman við okkum. Hon æt Ingeborg Skade. Hon hevði donsk foreldur. Pápi hennara var í mong ár fulltrúi á Ríkis
ein vala maður fyri deyv og tunghoyrd í Íslandi, ein drúgvur viðleikari, ið vit fingu frá frændum okkara í Føroyum, eitt menniskja, ið altíð var til reiðar, tá ið á stóð. Hann var frá fyrstan tíð av
sjálvandi at fegnast um, tí so eru vit líkasum við. Tað er serliga orðið »rimpilsi«, sum vit hefta okkum við – og hví man læraraformaðurin tosa um rimpilsi í Mentamálaráðnum? Rimpilsi merkir
eina nýggja stjórnarskipan – so tað kann benda á, at vit fáa eina breiða semju um, hvussu vit lýsa okkum sjálvi sum land og tjóð, uttan at tað skal kýtast at spurninginum um stjórnarviðurskiftini
systrini. Annars fekk eg eisini eina systir mín við sama navnið í 1913. Tær vóru uppkallaðar eftir ommu okkara av Sandi, sum æt Anna Elisabeth. Mamma bleiv eisini verandi í Suðuroy. Hon giftist 21 ára gomul
haga, tað fjálga heimið har vit búðleikaðust, so fjálgt og gott, har guðstrúgvin var ein partur av okkara uppaling, pápi var ein trúfastur kirkjugangari, og hetta kom eisini at seta sín dám á sunnudagslívið
