gera. Hon ragjørdi niðri í eskjuni og vildi skræða alt fyri sær. Hon leyp yvir á brúnna og fór at mala og dansa sín løgna rúmdardans. Yvir Heljareygað lá tann blái ísur, og himinin var heiður. Faðir dámdi [...] broytt. Fólk í bygdini søgdu, at hon var bara fongd við einum illum anda eftir at Sputnikk var farin at mala um jarðarknøttin. Hon var so prestatrúgv, at tað fór prestur at vinda úr henni. Niðri á Kamarinum

fullveldið hjá landsstýrissamgonguni í sjálvstýrmálum! Undarligt, men tað tykist sum um fullveldisfólk mala uttan um hendan spurningin, sum hundur um heitan greit, og enn ikki okkara serfrøðingar hava boð upp

farið í brenniovnin á Hagaleiti, uttan at hann hevði varnast tað. At síggja hann mala rundan um seg sjálva, meðan eyguni mala í heysinum á honum, er kanska stuttligt ta løtuna, men tá hann gerst í øðini triðja

Eysturíki. Tað eigur eisini at bera til í Føroyum. Kanska áttu vit at tikið nakrar avgerðir, í staðin at mala sum hundur um heitan greyt. Á útlendskum heimasíðum síggja vit, at náttúrustovnar eru virknir við

Seyðurin fær ikki frið at liggja, har hann eigur at halda til, men fer í allar ættir, tá fólk ganga og mala í haganum – júst, sum teimum lystir. Fróðin Kjærbo heldur tað ikki vera í lagi, at fremmandafólk eiga [...] soleiðis, at teir, sum sita við gørðunum, einki hava at siga, tá fólk soleiðis kunnu ganga allastaðni og mala. - Vit síggja, at tað er nógv tilvildarlig gongd í haganum og inni á festinum hjá mær, og hetta er

bankarnir fáa ágóðan av hjálparpakkunum og rentulækkingunum í kjalarvørrinum á teimum. Skulu hjólini mala aftur, er tað neyðugt, at viðskiftafólkið merkir ágóðan so at fólk fara at brúka pening aftur. - Í

køkinum á Kokkaskúlanum í Ålborg hendan leygardagin. Fyrrapartur er, og 24 kokkalærlingar ganga og mala um beinini á hvørjum øðrum. Ongin sigur eitt orð. Konsentratiónin er í topp. Ímillum hesar 24 kok

sum hann var, samlaðust fólk, hann hevði ótrúliga góðan menniskjatokka, var væl við øll. Tankarnir mala nú dagliga upp í saman, og vit duga ikki at síggja nakra meining í, hví Jákup Petur so brádliga skuldi

og fekk nóg mikið at eta. Upprunaliga trupulleikin var, at í havnini í Halifax kundu fólk ganga og mala uttan eftirlit, sum tað var fyrr á molanum í Havn. Hetta hevði neyvan latið seg gjørt í dag. Har,

gjørdu menn viðlíkahaldsarbeiði í fríløtum. Teir dugdu tað. So er ikki í dag og tungt er at fáa alt at mala runt. Tíðin við ókeypis arbeiðsmegi er eisini við at vera farin, sigur Magni Eidesgaard, Og tað er