eggina og úr posanum, fór hann at eta sum um einki var hent. At enda legði hann seg sum ein hundur og lá sum ein hundur eisini, verður sagt! Uppboð og fletting Klokkan 18.15 løgdu teir 25 menninir við veðrinum

Kjartan Clementsen, sum býr í býlinginum undir Brúnni í Havn, var illa við mikukvøldið, tá hann kom út í tún. Har lá ein høna hansara á vøllinum dripin, og ein var so illa farin, at hann noyddist at k

undir at seyma. Eg hjálpti honum. Børnini royndu eisini at sleppa sær framat og knappliga kom ein hundur snoddandi fram at okkum. Onkur tók í hann og syfti hann í leysari luft útum. Maðurin var illa á holdum

Eg má erliga viðganga, at mín fyrsta spontana viðmerking til tíðindasendingina í Svf fríggjakvøldið var, at hetta má vera ein vittigheit. Tað kann ikki bera til, at Helena Dam á Neystabø í rámasta álv

tá skip koma hendanvegin. Við sær høvdu teir hundin Lassa, sum teir plaga. Umframt var eisini ein hundur frá løgregluni at loysa Lassa av. Tað er soleiðis, at hundurin kann møðast eins og øll onnur, og

býtt. Hann lat ikki um vón, meðan regnið seyraði niður. Hann risti teir vátu droparnar av sær, sum hundur í áarføri. Maðurin, sum lá á knæ, var stórur og prúður. Var í grovum arbeiðsklæðum. Andlitsbragdið

Sum blaðungur, untist mær at møta í Tinginum, sum eykamaður. Har kom til atkvøðugreiðslu uppskot um at longja molan í Havn. Eg tók undir við uppskotinum, tí eg helt tað vera skilagott. Finnbogi royndi

funnið. Hann vildi upp trappurnar, og varð sleptur leysur. Hann fór beinleiðis eftir pakkanum. Góður hundur Hundurin Lasse, sum Tolleftirlitið eigur, er ein tann frægasti av sínum slagi í Norðanlondum. Hundurin