roynst sera væl seinastu 10 árini við serliga góðum fiskiskapi fyri flest allar skipabólkar. Í dag er støðan tann at henda skipan er við sindrast av løtuvinningspolitikki, meðan løgtingið situr sum rissa yvir

sjúkan og harða støðan førdu aftur við sær, at Kamma fekk sálarligar, eins og likamligar kvalur av hesum: Kroppurin reageraði soleiðis, at hann byrjaði at útskilja stresshormonir. Støðan bleiv so mikið [...] hevði hon verið vitni til í sínum unga lívi, men hetta seinasta tók fullkomuliga beinini undan henni: Støðan gjørdist so vánaligt, at har var ikki annað at gera, enn at lata seg leggja inn á psykiatriska deild

vígslu. Og í 2011 skipaði Føroya Deild fyri almennum tiltaki, har vit settu spurningin, hvør er støðan hjá samkyndum og tvíkyndum í Føroyum, og kunnu vit seta okkum felgas mál, sum vit kunnu arbeiða fram

tímiliga og andaliga er hetta galdandi sum meginregla. Sálmurin gevur onga ábending um, hvat er áfattt. Støðan er hættislig, og skaldið er í svárari neyð. Skaldsliga verður neyðin lýst soleiðis: »Tí sí, illgerðarmenn [...] lambssjúkar. Veiðimaðurin veit frá at siga, at so skjótt ravnurin varnast vandan, flýgur hann burtur. Støðan hjá Dávidi er hættislig, tí sjálvt í myrkri spenna illgerðarmenn bogan og leggja ørvar á streingin

vit eru har. Men kanska er allar størst trupulleikin at menniskju ikki vilja trúgva, at hetta er støðan. Annaðhvørt sýta tey at viðurkenna tað, ella seta tey álit sítt á, at tað endar væl kortini. Men

Fyri tollaranum var støðan vónleys ? menniskjaliga sæð. Men hinvegin, fyri Gudi er einki ómøguligt. Tollarin sær sína sonnu støðu. Hann sá, at vit eru so stórir syndarar, at bara Gud sjálvur kann bjarga [...] Gudi, Gud sær teg gjøgnum Jesus. Og tí hava vit, sum tað verður sagt, frímóð á dómadegi. Og nú er støðan ikki vónleys meir. Vit byggja á eina fremmanda rættvísi, trúarrættvísina. Gud rekur ikki ein angrandi

veg í kirkjuna sunnumorgnar. Umframt Onnu, búðu í húsinum maðurin og báðir synir teirra. Hvussu var støðan í hesum heimi, her hesi fýra allan dagin búleikaðust í einari lítlari fýrakantaðari stovu og einum

til staðar, tá bókin kemur í bókasølurnar. Hann hevur sjálvandi roynt at spurt seg fyri um, hvussu støðan er í Føroyum millum rúsevnismisnýtarar, og hann hevur eini klár boð til føroyingar: ? Føroyingar

nógv fólk búði her, barnatalið var rimiliga stórt, skúli var í bygdini og fólk trivust. Men í dag er støðan ein heilt onnur. - Tað er harmiligt at síggja, hvussu bygdin minkar. Tað sær ikki mætari út, enn

fáa eitt virði uppá 1 mia. krónur, meðan okkara bara er góðar 300 mill. kr. Um hetta er veruliga støðan, so eiga okkara myndugleikar sjálvandi at venda øllum í tí sáttmála, sum eftir ætlan skal endurnýggjast