mintist, at hann hevði verið í einum balli í Vesturbýnum, og at hann og órættaði høvdu steinað hvønn annan við smáskervi, men bara í spølni, segði hann. Hann noktar fyri at hava steinað hin í høvdið og fyri [...] ella at áfast hevur verið millum teir. Hann minnist heldur einki til, at teir hava steinað hvønn annan. Hann sigur, at tey vóru í einum balli og tað næsta hann minnist, er at hann vaknar á sjúkrahúsinum

býin. Nakað eftir miðnátt tann 27. desember er hann komin í Steinatún, og har ber hann eyga á ein annan ungan mann, sum honum als ikki líkar. Orsøkin er, at hesin trý ár framman undan hevði neyðtikið eina [...] sera hørð revsing fyri ákærurnar, serliga sæð í mun til aðrar dómar, har menn kunnu stinga hvønn annan og bert fáa eitt slag á fingrarnar fyri tað. Ákærdi og verji hansara fara nú at umhugsa, um teir skulu

eftir)? Hvat høvdu loysingarfólk sagt, um danska stjórnin hevði sett Føroyar undir fyrisiting, ella á annan hátt hevði blandað seg uppí búskaparpolitikkin í Føroyum? Dávid vísir á, at danir umsótu nógv fleiri [...] meg spyrja ein spurning: Tú hevur tveir pengakassar, sum báðir eru tómir. Tú leggur tvær krónur í annan kassan og eina krónu í hin. Hvørjum av kassunum kanst tú so taka fleiri pengar úr aftur (honum sum

bilar úr Ungarn, Russlandi, ja, eisini Trabantar úr DDR. Føroyingar hava kunnað ferðast frítt eftir annan heimsbardaga. Hvagar ferðast føroyingar? Til Danmarkar. Eysturtýskarar kundu eisini ferðast til Russlands [...] hurráini líka hart vestanfyri. Forsetar og forsætisráðharrar og kanslarar og aðrir pingar duttu hvør um annan í orgasmu. Og so aftur nú, 20 ár seinni. Tori ikki at hugsa um, hvussu verður um fimm ár. Tá fara

av. Fyrra hálva tíman var tó einki, sum bendi á, at talan skuldi gerast um avsmurning hvørki annan ella annan vegin. Talan var um tvey lið, sum bæði fóru á vøllin fyri at stríðast. Hjá báðum pørtum stóð

liva mítt lív í friði sambært egnari sannføring. Eisini hóast tú heldur, at eg burdi livað á ein annan hátt. Eins og eg ikki kann tvinga teg at liva á ávísan hátt, kanst tú heldur ikki tvinga meg. Og tað [...] upp til tín og mín at velja, hvussu vit vilja liva. Eg kann vera eitt fyridømi, argumentera ella á annan hátt ávirka og royna at sannføra teg um at broyta lívstíl. Men eg havi ongan rætt at nýta vald at

liva mítt lív í friði sambært egnari sannføring. Eisini hóast tú heldur, at eg burdi livað á ein annan hátt. Eins og eg ikki kann tvinga teg at liva á ávísan hátt, kanst tú heldur ikki tvinga meg. Og tað [...] upp til tín og mín at velja, hvussu vit vilja liva. Eg kann vera eitt fyridømi, argumentera ella á annan hátt ávirka og royna at sannføra teg um at broyta lívstíl. Men eg havi ongan rætt at nýta vald at

Yvirhøvur so sýna fólk ein góðan atburð. Hinvegin so haldi eg, at vit til alla tíð kunnu minna hvønn annan á, at gera tað betur. Ein kann jú gerast ógvuliga spentur, og tá er skjótt, at ein hevur ein atburð [...] tína egnu gleði«. Katrin leggur herðslu á, at eisini er týdningarmikið, at foreldrini minna hvønn annan á hesi viðurskifti. Sami tráður Áminningarnar til venjarar, børn, leiðarar, dómarar, hjálparfólk,

oddagreinini hósdagin skrivar Dimma, at »vit eru eitt lítið samfelag, har tey flestu kenna hvønn annan so ella so. Ein slík samanseting av borgarunum krevur, at vit hava uppaftur strangari eftirlit við [...] dugir Dimma at taka góðu ráðini í oddagreinini til sín: »Tí eiga vit at ansa eftir og minna hvønn annan á, at korruptión og vina- og kenningapolitikkur er ein farin tíð.« Men kanska eisini hava í huga,

latið úr hondum. Á meira enn 800 síðum endurgevur hann skjøl, greinar og annað tilfar, sum á ein ella annan hátt hava samband við fólkaatkvøðuna, sum fór fram 14. sept. 1946. Bókin er snøgg, liggur væl í hondini [...] trúttað niður í føringin í meiri enn 60 ár! Og væl vitandi, at fáur man fara at lesa hesa bók úr enda í annan, ja, so tænir tað endamálinum, at forsíðan, sum øll jú síggja, skal avgera meiningina hjá lesaranum