samlibandsframleiðsla ella líkist tí. Ein vinnupolitikkur eigur eisini at leggja doyðin á, at vit útnytta okkara tilfeingi so gott sum møguligt í øllum liðum. Tað ljóðar eitt sindur innantómt, tá vit hoyra at biotøkni

farin hinvegin. Eg eri nú á Sandoynni og fari síðani vestur til Sørvágs og til Klaksvíkar. Men kundar okkara eru kring alt landið. Tí fari eg so seinni til Havnar og inn í Eysturoynna, sigur Ása. Tá vit vitjaðu

meðan 13 atkvøður vóru fyri. Og so mugu vit eisini rætta eitt mistak, sum var íkomið í hósdagsútgávu okkara. Her staðfestu vit, at tað framyvir bert eru nummar eitt og tvey, sum kunnu flyta upp. Nakað sum

Benbecula. Og tá føroyski landgrunnurin er í grannalagnum og møguleikar eisini eru at finna gass um okkara leiðir, so er ikki óhugsandi, at komandi borivirksemið vestan fyri Hebridurnar kann fáa týdning fyri

at alt gekk upp í eina hægri eind. Tað var ikki sørt, at hon onkra løtuna ljóðaði eitt sindur sum okkara egna Eivør. Fleiri føroyingar vóru savnaðir á Café Retro hetta kvøldið, og øll tyktust samd um, at

listaverk liðugt til ávísa tíð og sýna tað fram fyri øðrum. Samanumtikið er hetta ein møguleiki hjá okkara brúkarum at fortelja øðrum, hvat upptekur tey, og soleiðis gera vart við seg uppá ein annan máta

fyri land og ferðavinnu. Vit vita, at fólk leita langar leiðir fyri at skoða listarverk, og hóast okkara listarfólk ikki eru millum tey heimskendu, hava vit nógv góð og stór listarfólk, eins og áhugin fyri

heiðurin, sigur Tita, sum fegnast um at føroyskar listakvinnur nú skriva seg inn í hendan partin av okkara listasøgu. - Eg haldi, at eg fari at møta upp í kjóla fyri at markera hesa stórhending fyri føroyskar

verið tryggari, men avkastið vildi so verið hareftir. Og framhaldandi hava vit størsta partin av okkara kapitali í tryggum lánsbrøvum. So tað er ikki upp á nakran máta vandi fyri, at vit missa ein veldugan

báðar partar. Í øllum førum, so spæla vit ikki serliga væl, og tá teir so skora eftir eitt mistak frá okkara síðu, verður tað ógvuliga tungt. Men eg haldi kortini, at tað eigur at vera givið okkum sum rós,