Jákup Sólstein, við Sosialin í gjár. ? Teir kanna skipini í tíð og úrtíð og teir mótarbeiða okkum við hond og fót, táið fiskiveiðiavtalur skulu gerast, segði hann, legði hann afturat. Og hann heldur, at málið

vinnuni, at duga at tillaga seg tær umstøður, sum eru givnar heldur enn at dúva upp á eina hjálpandi hond frá, eitt nú, politikarunum. ? Tað er ein sera vandamikil leið at ganga. Tað skapar skeivar fortreytir [...] um kappingina frá kappingarneytunum og hvat tær kunnu gera afturímóti, uttan at fáa eina hjálpandi hond. Tað verður hugsa meir um at fáa ein effektivan rakstur og eitt avlop til seinast, og tað er ta leiðina

tað gongur ikki longur, soleiðis sum samfelagið hevur ment seg. - Men gamalt og nýtt skal ganga hond í hond. tað er undrunarvert, at t.d. somu menn, sum fara út í stakkin, eru teir somu, sum seta seg í stóru

tað gongur ikki longur, soleiðis sum samfelagið hevur ment seg. - Men gamalt og nýtt skal ganga hond í hond. tað er undrunarvert, at t.d. somu menn, sum fara út í stakkin, eru teir somu, sum seta seg í stóru

týðingina og sum sjálvur hevur týtt filmin. Í gjár fór hann til Íslands, har hann skal leggja síðstu hond á týðingina. Sjálv týðingin er liðug, og tí verður uppgávan hjá honum at snikka hana til til undirtekstir

undir nøkrum umstøðum undir við nýggju skipanini. Vit fara at mótarbeiða hesum hugsjónarskiftinum við hond og fót. Eftir okkara meting er tað fullkomiliga burturvið, at gera eitt slíkt lop frá eini skipan

sinni, nær og hvar tú hitti hana, var hennara vera. Hon frøddist um lívið og gleddist, tá væl gekst í hond, og hugnaligt, ja lívsjáttandi var hvør løtan, tá tú støkk inn á gólvið í Tróndargøtu 35, frágera

mikið til at fáa Mjølnir at rakna við, og tær spílaðu seg ordiliga út. Í øðrum setti gekst betur í hond hjá Mjølnir. Tær fingu skil á móttøkurnar og av tí sama eisini á álopsspælið. Eftir tí sum skilst

vælaverk. Hvat annað skal politikarin siga? Ja, sjálvt fíggjarlógaruppskotið tað eina árið ?lá væl í hond-un-um?, hóast fáur fataði, hvat í stóð. Eitt er, at politikarar lata sær slíkt lynda. Men hvørjar

í ár, er Stjørnan úr Klaksvík. Sophus veit ikki rættiliga at siga, hví tað hevur gingið so illa í hond móti júst Stjørnuni, men hann heldur, at serliga ágangandi verjuspælið hjá Stjørnuni hóskar illa til