í almannamálum, Annika Olsen, varðar av Ráðgevingini. Í Degi og viku herfyri royndi hon at "flyta apuna" og rokningina yvir í Mentamálaráðið og Heilsumálaráðið. Eisini setti hon spurnartekin við virksemið
ið einans finnist á oyggjunum Borneo og Sumatra, er hóttur á sítt tilverugrundarlag. Talan er um apuna Orangutang, ið ikki kann verða regnskógirnar fyriuttan, skal hon framhaldandi verða ein av heimsins
vit nú eina tilgongd, har landsins leiðari ger avtalur, sum ikki kunnu haldast. Hann sendir apuna víðari til Kára P. Højgaard, sum aftur sendir hana víðari til Landsverk, sum sendir hana uppaftur
onkran við hálvlongum fittum hala. Sjálvandi kunnu tær læra eins og onnur djór. Nei, gloym alt um apuna. Tann, sum var til tá einki var til, tað er Hann, sum hevur skapt alt. Tað eru nógv, sum stara út
trupulleiki hjá Fólkaflokkinum og Jørgeni Niclasen, er støðan í dag, at Sambandsflokkurin hevur yvirtikið apuna. Hóast andstøðan í dag ikki fekk felt Jørgen Niclasen og Fólkaflokkin, so hevur atkvøðugreiðslan kortini
práti, men er altíð dottið niðurfyri, tí hetta skuldi ikki vera skylda hjá kommununi. Landið átti apuna, og løgtingið játtaði pengar til bakkaverjur í øðrum kommunum. Nú kom undan kavi, at landsins myndugleikar
Sum býráðslimir skilja aðrar vegir, hevur borðkeypið ikki verið fyri í stjórnini. Hvør eigur so apuna? Tann einasti, sum onga meining hevur um hetta er borgarstjórin, men hann strekti seg í tíðindunum
Skúla er eisini treytað av, hvat úrslit tann nevndin kemur til. Men tey høvdu eisini hug at senda apuna niðan til Rigmor Dam í Mentamálaráðnum, tí tey vístu á, at Mentamálaráðið hevði góðkent skúlabygnaðin
hava torað at prika undir ta bjørnina, so tað er nógv lættari bara at skúgva tað frá sær og tveita apuna til onkran annan. Men hendan samgongan tordi so at vekja bjørnina, og tað fegnast hann um. Men hann
gamla, Inger Nilssons, avdúkar nú næstan 50 ár eftir upptøkurnar sum ”Pippi”, at viðurskiftini við apuna harra Nilson avgjørt ikki vóru serliga hugnalig ella yndissæl. - Í leikinum er apan at síggja til [...] apan var týðiliga nervøs, áleypandi og slett ikki fitt í hennara nærveru. Neyðugt var eisini binda apuna fasta til ”Pippi” við einum sela, soleiðis at hon ikki skuldi rýma. Men, hetta sóu hyggjararnir ikki