Jacobsen og Gunnar Danielsen í Vági, var fødd 28. juli 1914. Árið eftir, at hon var fødd, fluttu foreldrini úr Søldarfirði suður til Vágs. Tá var stórt og vaksandi virksemi í Vági, og Gunnar fekk skiparakjans [...] at búgva og húsini hjá Gunnar og Ingu stóðu klár at flyta inn í, tá ið tey fluttu suður. Mamma Ingu var Sunneva Maria fødd Kjærbo úr Sumba, sum Mia var uppkallað eftir, og Gunnar hevði mangar raskar sumbingar [...] skiparakjans í reiðaravirkinum hjá J. Dahl á Gørðunum. Gunnar var sonur D. J. Danielsen – gamla sýslumann – úr Søldarfiri. Sostatt var hann beiggi Victor Danielsen, og syskinabarn við menn sum Dollan – missionerin

við hesum æra minnið um ommu mína. Eg, og mong við mær, fara at leingjast eftir tær leingi, omma. Gunnar

fekst tú so deiliga stórt kamar afturímóti tí, sum vit vóru von við niðri í Bókbindaragøtu. Góði Gunnar, eg havi bara góð minni um teg. Tú var altíð glaður og positivur, eg minnist so væl, at tá vit onkuntíð [...] sakni og sorg, sum vit sita eftir við. Eg vil hervið lýsa frið yvir minnið um mín elskaða systirson Gunnar Berg. Margrith mostir

boðini komu um at Gunnar ikki longur var millum okkara. Gunnar hevur undanfarin ár sitið í einari vælvirkandi nevnd og hevur hann víst ótrúligt hegni, dugnað og starvsorku. Eg havi kent Gunnar leingi, og tann [...] nevndini at frætta um óvæntaðu og álvarsligu sjúku Gunnars og samkensla okkara er við Fríðu, dóttir teirra Elísabet við familju og teirra nærmastu. Gunnar hevur lagt nógv eftir seg til føroyingar í Íslandi [...] Fyri hetta og alt annað hann hevur gjørt fyri føroyingar í Íslandi eru vit honum takksom. At enda - Gunnar hevur verið okkum ein góður vinur, saknurin verður stórur. Æra verið minnið hansara. Vegna Føroy

einaferð spurdi meg, hvørs sonur eg var. Tá eg so segði honum, at eg var sonur Gunnar Guttesen, svaraði hann mær: “Á, Gunnar, ja, hann er av størstu monnum!” Hugsaði við mær sjálvum: “Hasin kennir nokk ikki

Tað besta honum dámdi, var at hava nógv fólk rundan um seg. Og inni hjá Ketty og Gunnarba var man altíð vælkomin. Har hevur man mangan sitið gott. At fortelja søgur var eingin sum hann. Man fór altíð

familjuni kallaði hann Gunnar gubban ella eisini Mylluabbin, hann var veruliga gubbi onkran, men øll familjan átti hann. Hvør var Gunnar? Gunnar varð sonur Gunnar Poulsen, vanliga nevndur Gunnar á Ólafløtti ella [...] ella gamli Gunnar og Katrinu. Lagnan hevur verið hørð við familjuna hjá gamla Gunnari og Katrinu. Gamli Gunnar doyði í bestu árum eins og fleiri av børnunum, sum vóru 10 í tali, doyðu í bestu árum, soleiðis [...] og verður saknurin í Sumbiar dansifelag stórur, nú Gunnar ikki er meir. Tað er ikki so nemt at lýsa ein sum Gunnar. Hann fylti nógv, har hann var, bæði so og so, hann hoyrdist, harðmæltur sum hann var

tað er sjálvsagt nakað man saknar. Eisini man tað vera hart fyri tykkum Berghild og Boga, Rannvá og Gunnar at venja tykkum við friðin, tí Høgni dámdi væl at hava fólk inni. Nú eitt ár er fari framvið, er

orðum og gávumildur sigst hann eisini at hava verið, og tað við lít. Pápi og mamma áttu 2 synir, Gunnar og Tollak og áttu tey nú 6 ommu- og abbabørn og 15 langommu og langabbabørn. Pápi var eisini ein [...] heimbygdini, Skopun, har tey høvdu tað gott og vóru í góðum hondum. Má friður verða yvir minni teirra. Gunnar

mars verður ongantíð gloymdur, tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Tað vardi meg ikki, Leon Gunnar góði, at eg skuldi sita og skriva minningarorð um teg, tað var tað allarsíðsta, eg hevði væntað, [...] stendur spyrjandi hví og aftur hví tú góði ikki longur ert hjá okkum. Eg skilji bara onki. Ja, Leon Gunnar, nú ert tú saman við abbanum pápabeiggjanum í einum nógv betri staði. Kanska tú álíkavæl ert spardur [...] okkum øllum, sum eftir sita, systkjum, ommum og abbanum hjá tær. Friður veri við minninum um Leon Gunnar Johannesen. Farvæl, farvæl men ikki ævigt, nei, ein stuttan dag, eitt lítið tíðarskeið, so hittast