inn­tøk­u­síðu lands­ins hvørt ár.« Eitt sindur pínligt at síggja, hvussu tilvildarligt lógararbeiði á okkara høga tingi kann vera.

røttu mannagongdirnar vórðu fylgdar, har vit fingu eitt hoyringsumfar, og fingu møguleikan at siga okkara hugsan, sigur Magnus Petersen. Fakfeløg upp í Hann sigur, at teir fingu bara minuttir at leypa upp

umfari, og vit vunnu 3-0. Ta ferðina høvdu teir risa møguleika at leggja seg á odda, og tað koppaði okkara veg eftir stórt verjumistak. Síðani hevur TB víst, at tað býr nógv í teimum, so tað er einki at ivast

stjórin fyri grunnin, ikki óvæntað, ósamdur í: - Eg skilji ikki kritikkin. Eg haldi at vit røkja okkara endamál. Vit móttaka nógvar góðar umsóknir og veita eisini nógv lán, sigur Sjúrður Knudsen. Hann

stríðast millum danskar tekstir og føroyskar próvtøkur? Hví hoyra vit ikki fleiri ávaringar um, at okkara pisur verða floygdar uttan at vera rótfestar í føroyskari jørð? Og hvussu kann nakar í fullum álvara

lynda, at almennir bureaukratar, við stýrisskipanarlógini sum undanførslu, fáa hægri raðfesting enn okkara gomlu, skilji eg slett ikki. Nú var eg sjálvur í politikki, tá stýrisskipanarlógin varð samtykt fyrstu

dokumenteraðir. - Vit vita í roynd og veru alt ov lítið um, hví vit velja, sum vit gera. Í øllum okkara grannalondum verður stór orka løgd í at granska og lýsa, hvør vanligi veljarin er og hvat hann heldur

vita, hvørjar avbjóðingar føroyska samfelagið hevur, eisini Tórshavnar býur. - Vit missa ov nógv av okkara ungu av landinum. Hetta ger landið og býin munandi fátækari, bæði búskaparliga, vitanarliga og m

áðrenn kravið um trygdarskeið fær gildi. Hetta eigur og skal bera til í eini fiskivinnutjóð sum okk­ara. Tað einasta, ið krevst, er, at Johan Dahl ger eina lítla broyt­ing av kunngerðini, sum fyriskrivar

er navnabróðir hjá mær. Sonurin er nýliga blivin myndugur. Við hesum fáu reglum ynski eg einum av okkara mætu musisku og intellektuellu lærarum tillukku við sínum trimum sneisum! Hvør veit, kanska hittast