Hergeir Nielsen Ein størri politiskur sjónleikur er á palli, og samgongumenn kappast um at manna leiklutir sínar. Ein jarðbundin floksformaður í sambandsflokkin-um vil vera við, at higartil er ikki eitt
sáli, við tí hugskoti kanska at royna at javna tað sindrið av virðum, sum í Føroyum var, út millum manna, hetta mest fyri at vit sjálvi skuldu fáa áhuga fyri at varðveita og virðisøkja egnu ognir úr tí tilfeingi
inniliga og ærliga. Tá ið HB í fjør fylti 100 ár, settu spælararnir á liðnum frá 1988 sær fyri at manna eitt lið í 4. deild. Rói var sjálvsagdur partur av hesum liðnum, men hann hevði ávísar trupulleikar
áhoyrararnir høvdu sett seg, og konsertin byrjaði, komu fimm kvinnur inn á pallin. Tað eru hesar fimm, ið manna KaSa hópinn, og eru tær: Áshildur Haraldsdóttir á floytu, Sif M. Tulinius og Helga Þórarinsdóttir
hugskotinum, men hann heldur, at tað verður brúk fyri meira pengum. ? Tankin er góður, men um vit skulu manna eina brandstøð, og so hava tilkalling úti í økjunum, fer tað at kosta meira pengar. So skjótt sum
Umframt Rósu Samuelsen, sum umboðar Vágar, og Asbjørn Djurhuus, sum umboðar Streymoy og Sunda Kommunu, manna seks onnur fólk stýrið. Tey eru Júst Poulsen úr Hvannasundi, sum umboðar Norðoyggjar, Johann Christiansen
Jesus sum Harra og meistara. Tað er tann størsta hendingin sum nakrantíð er farin fram í heimsøgu manna. Eingin hending sum nakrantíð hevur verið, kann síðustillast við hendingina, sum fór fram á Golgata
menn og ein kvinna á liðnum, á sama hátt sum tá oyggjaleikir eru. Hetland hevur havt trupulleikar at manna recurvelið bæði til fyrstu kappingina fyri tveimum árum síðan og til hesa kappingina. Tí hava recurve
skjótast fáa studningin avtiknan, føroyingar í land so hesir gera annað arbeiði og útlendingar at manna skip og bátar , tí samstundis er komið fram, at fáa ein opnan arbeiðsmarknað millum Føroyar og ES
stuttum, og ein gongur í maskinmeistaraskúla. Tíðliga í ár gjørdu vit av, at vit skuldu royna at manna Jarnbard. Málið var fyrst og fremst at missa eitt sindur av vektini, sum kanska var vorðin í so stór