Frá 3?arinum í Havn frætta vit, at stórur eftirspurningur hevur verið eftir fløguni hjá Brandi, og longu nú hava teir selt yvir 1.000 eintøk av "Waiting in the Moonligt". Hóast hetta er væl megnað, so
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Brandur hevur ikki ligið á latu síðuni, eftir at hann gav út fløguna "Waiting in the Moonligt". Í løtuni fyrireikar hann saman við øðrum eina stóra konsertferð, sum byrjar í komandi mánaða. Nógvar eff
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Løgtingsval Sørvági: Nú er tíð upp á at loysa ríkisrættarliga spurningin, so vit kunnu koma víðari við politiska arbeiðinum, sigur javnaðarvalevnið í Sørvági, sum heldur, at vit bara tvaða í spurningi
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Minnir Tórshavn: Hóast lønin var lítil, og orðaskiftið mangan bæði beiskt og persónligt, valdu nøkur fólk at gerast politikarar burturav. Tað var mest av idealismu, halda trý politikarabørn frá fimmti
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Óla Hans Bisopstø, lærari - Á arbeiðsplássinum verður alla tíðina tosa um politikk, og serliga verður tosað um allar teir ymsu flokkarnar. Tað eru mest mannfólki, sum tosa harðast, kvinnurnar eru meir
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Gudny Benjaminsdóttir, skrivstovukvinna - Eg merki ein stóran valfepur her á arbeiðsplássinum. Vit eru øll sera ymisk og hava øll okkara meining, so nógv verður kjakast aftur og fram í pausunum. Eisin
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Óli Biskopstø, starvast hjá F.K. - Valfepurin merkist onkrastaðni, kanska serliga á arbeiðsplássunum. Á mínum arbeiðsplássi verður øgiliga nógv tosað um øll møgulig evni, men tað eru mest tey tilkomnu
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Jórun Mørkøre, bakari - Her merkja vit øllum førum nógv til valfepurin. Men tað er mest inni á sjálvum bakarínum, ikki í handlinum. Arbeiðsfólkini her umboða bæði Sambandsflokkin, Tjóðveldisflokkin og
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Klaksvík: Joan Baldvinsdóttir, sum eigur og rekur Salong Afrodite, heldur ikki, at valfepurin merkist so nógv í arbeiðsdegnum hjá henni. - Kundin kemur inn her fyri at slappa av, og ikki fyri at tosa 
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Hetta var júst um tað mundið, tá bilarnir gjørdust vanlig sjon á amerikonsku vegunum ? og teir satsaðu upp á henda nýggja og vaksandi marknaðin. Tað var tann 29. august í 1898, at verksmiðjan formliga