teir flestu til skips. Hjá gentunum var tað eitt sindur ymiskt. Summar vóru verandi heima, tí her var ofta nóg mikið at gera, aðrar fingu húsplass, og aftur aðrar fóru av bygdini at arbeiða fisk. Fyrstu tíðina [...] eitt Brimborg, tí tað lá so niðarlaga við sjóvarmálan. Hentleikarnir vóru ikki teir nógvu. Tað vóru ofta meira enn 4 gentur í einum kamari. Eg og Jóhanna Frederikka svóvu í somu song. Eingin av okkum hevði [...] nýttur. Vit máttu sjálvar skera blóð og tílíkt burtur úr fiskinum. Tey, sum búðu á plássinum, kundu ofta hava síni børn at gera hetta arbeiðið, og kom so mikið meira burtur úr. Tað gekk ikki so skjótt í
finna skúlar, sum kosta væl meira enn hetta. Eitt púra vanligt ársskeið á ítróttarháskúlum liggur ofta um einar 30-40 tkr., og so eru sjálvandi aðrir, sum eru enn dýrari. Og sum Barbara eisini noyðist
búskaparliga flóðaldan uttaneftir broytist nevnivert. Eldra Tjóðveldið heldur, at almennu Føroyar alt ov ofta loypa um, har garðurin er lægstur. Hetta sást ma., tá tey eldru ikki skuldu fáa ov dýran mat, eitt
nógv ið kundi verið tikið fram. Tíðirnar broytast, og tíverri ikki altíð til tað betra, hjá børnum ofta beinleiðis til tað vera. Eitt sum kann gera seg galdandi tá rokkið er á mál í barnaansingarmálinum
Plagar tú at ferðast uttanlands um summarið? Ja, vit plaga at vera uttanlands javnan. Vit leggja ofta summarfrítíðina eftir børnunum, og Danmark er eitt fram úr barnavinarligt land at ferðast í. Harafturat
millum Ungarn og Rumenia. Tí hevur hann heldur pening við til tey neyðstøddu. Nú hevur hann verið so ofta har niðri, at fólkini kenna hann aftur, tá hann kemur. Tað fyrsta tey spyrja hann um hvørja ferð, [...] so nú fer ein partur av pengunum eisini til sápu. Skiftust um skógvar Hóast hann nú hevur verið so ofta í Rumenia, so hevur hann framvegis ikki vant seg við at síggja neyðina. - Ein venur seg aldrin við
Tá nýggir bilar fyrstu ferð verða alment sýndir fram, er tað ofta við einari stórslignari framsýning og undirhaldi av ymiskum slagi. Soleiðis var eisini hesaferð. Tiltakið byrjaði í stóru ítróttarhøllini
á nakran eyman knøtt hjá tær viðvíkandi mínum útsøgnum, so eri eg harmur um tað, men veruleikin er ofta beiskur at svølgja. Eg veit hvat tú segði undir fýra eygum, áðrenn undirskriftina um uppstilling.
verða. Tá so etið var, ja so skuldi man spæla kort. Vóru tað bara vit báðar, so spældu vit Túsund, og ofta komu Alma og Erna á gátt. Vóru vit fleiri, so spældu vit Sjavs. Hetta við kortum og spæli hevur altíð
einki um mentunar- ella miðlapolitikk Útvarpsins í røðuni, men meinti bert við teljingarlagið, sum ofta var at hoyra fyri umleið 40 árum síðani, og sum nú sambært røðaranum var dottið av tjóleggi niður