Ein maður í amerikanska býnum Seattle valdi í gjárkvøldið at skjóta seg sjálvan, tá løgreglan skuldi taka hann. Frammanundan hevði maðurin loyst fleiri skot av inni á einari kaffistovu, og hann rakti trý
og borgarstjóran á Tvøroyri, Clæmint Eliassen, ið kom til Tvøroyrar í 1926. Clæmint var fjølvirkin maður á Tvøroyri. Tá í tíðini vóru ikki nógvir pengar um hendi og lønin fyri missionerarbeiðið gav ikki
kosta, um vatnið varð dálkað, sigur stjórin á Føroya Fiskavirking. Hann sigur seg hava frætt, at ein maður, sum hevur við vatnið hjá Miðvágs Kommunu at gera, hevur veirð á havnarlagnum í Miðvági og har sagt
aftur av teimum gomlu húsunum. Sá tá Jørgin á Nesi gekk burtur Hans Vang Bærentsen bóndi á Sundi (maður Benadiktu) hevði evnir at síggja hendingar og vanlukkur áðenn tær hendu. Hann sá yvir seg, sum tey [...] laráðharri í Danmark. Tey giftust í 1916, tá tey fluttu til Føroyar. Hann var eisini ein gløggur maður. Var amtsfulltrúi og onkuntíð settur amtmaður. Hann gjørdist eisini formaður í Føroya Reiðarafelag
enskar føtur. Maskinaríið var ein 62 NHK dampmaskina. Postludium Allir mans vórðu bjargaðir. Bert ein maður fekk skaða og var tað Poul Juel Djurhuus, sum undir bjargingararbeiðinum datt so meint, at økslin
lýsing vit spyrja um er týðuliga merkt av at talan ikki er um eina vanliga kontaktlýsing, har ein maður/kvinna søkir samband við eina kvinnu/ mann, men at ein millummaður bjóðar hópin av kvinnum fram, og
hevur hildið upp á, og til ber heldur ikki at sigla undan fólki - og so bara látast sum luft. Skal maður í land, skal hann sigast upp eftir galdandi reglum, sigur Jan Højgaard.
Í summar fóru teir koyrikønu hjá Akstovuni í summarfrítíð frá 21. juli til 11. august. Ein ungur maður, sum fyrr í summar skuldi upp til eftiransandi koyriroynd í samband við treytaða frádøming, kom inn
Skiparin á Anitu var hin seinasti, sum í gjár varð avhoyrdur í sambandi við sjófrágreiðingina, tá ein maður sló út av garnaskipinum og ikki kom afturí aftur. Skiparin segði seg vita lítið og einki um sjálva
hann fór upp saman við tí 13. og seinasta. Ikki fyrr enn teir komu upp í tyrluna, sóu teir, at ein maður stóð har frammi á skipinum og helst sær fæst í lúnningin. Skiparin segði, at teir hoyrdu róp, tá teir
