dugdi at leggja arbeiðið eftir á arbeiðsplássinum, tá hann hevði frí, og hinvegin so vóru dagarnir ofta sera langir, tí Krisjan fór sjáldan av blaðnum, fyri enn tað var liðugt prentað og koyrt út . Men

altíð hevði hann eitt smíl um varrarnar tá ein møtti honum ella var saman við honum. Eisini hevði hann ofta onkra stuttliga viðmerking ella okkurt stuttligt at siga frá. Saknurin hjá okkum er stórur nú Karl

posi­­t­ivur. Hann var typan, sum longu í skúlanum fór langt út um lesi­­bøkurnar, sum skuldu terp­­ast. Ofta sat hann í tím­un­um og teknaði og kon­stru­er­aði ymisk inn­vikl­­aði appa­­rat og ting. Eg minn­ist [...] hansara lívsstarv, og sum altíð var hann í hes­um arbeiði nærlagdur og av­hild­in. Tað var ikki so ofta vit hittust tey seinnu árini, men hvørjaferð tað hendi, føld­ist tað, sum eingin tíð var ging­in.

positivur. Hann var typan, sum longu í skúlanum fór langt út um lesibøkurnar, sum skuldu terpast. Ofta sat hann í tímunum og teknaði og konstrueraði ymisk innviklaði apparat og ting. Eg minnist einaferð [...] bleiv hansara lívsstarv, og sum altíð var hann í hesum arbeiði nærlagdur og avhildin. Tað var ikki so ofta vit hittust tey seinnu árini, men hvørjaferð tað hendi, føldist tað, sum eingin tíð var gingin. Eg

at koma til teirra møtir. Karen kom við sínum góða og lívsfríska vitnisburði um Jesus og samanbar ofta okkara andaliga lív við sínar plantur, sum hon passaði við stórum hegni (hon hevði sokallaðar grønar [...] soleiðis var eisini við okkum í orðinum, og væl lá fyri hjá Curt at fáa okkum at skilja. Hann nýtti ofta myndatalu, sum Jesus sjálvur gjørdi. Meg minnist, at tá hann vildi greiða frá, hvussu vit vóru goymd

valsur er ikki bara ein valsur, og uttan rútmu er dansigólvið tómt. Um sama mundið spældu vit eisini ofta tveireinir, Jóhan og eg, til brúdleyp. Tá tú stendur har sum tannáringur, grunar tú neyvan hvussu

skrivari í reiðarafelagnum var hann eisini høgt í metum, og lá hansara partur ikki eftir, tá stór og ofta tung tøk skuldu takast. Handalagið hevði hann eisini gott - tað var sjón fyri søgn, tá vit smíðaðu

Ikki so fáir sangir eru yrktir um og til starvsfelagarnar til ymisk høvi. Í hansara starvstíð var ofta læraramangul. Tessvegna komu tí javnan lærarar aðrastaðni frá, bæði úr Føroyum og úr Danmark.

vera saman við, eisini tá ósemjur kundu vera. Men hesar blivu altíð loystar frið­arliga. Jákup dugdi ofta væl at skilja sjónarmiðini hjá fiskimonnum, eins og hann eisini dugdi væl at grund­geva fyri sjónarmiðini

Seinnapartarnir, meðan eg bíðaði eftir, at babba skuldi koma aftur við Ternuni, fóru ofta við skúlatingum. Tá sat abbi ofta íðin uppi yvir mær og spurdi til tað ið eg lærdi, og so kom hann við sínum ískoyti [...] tíðini var tað ein fragd hjá børnum at sleppa upp í lastina á traktorinum hjá abba. Tískil hjálptu ofta ein rúgva av børnum til í bønum, einans við tí fyri eyga, at fáa ein túr við traktorinum. Fulllastaður [...] Bygdafólkið ið keyptu mjólkina, kom við einari tómari spann at seta ístaðin fyri ta fullu, og vóru tað ofta børnini ið fingu hesa uppgávu. Seinni, tá ið vit vóru flutt til Føroyar at búgva, búðu vit tvey ár