eitt sindur út á síðuna. Hon reyk hálvan annan metur afturyvir. Fataði tað ikki Hin lærlingurin var vitni til, hvat hendi. Hann gjørdist skakkur og rann yvir til hennara at vita, hvat var hent henni. - Tað
drongin, sum ætlaði at leypa á, og fekk hann burturfrá, so at tað ikki hendi størri skaði. Fleiri vitni greiddi frá tí tey sóu í rættinum. Nøkur vitnaði stuðlaði uppundir ákæruna hjá løgregluni og onnur
drongin, sum ætlaði at leypa á, og fekk hann burturfrá, so at tað ikki hendi størri skaði. Fleiri vitni greiddi frá tí tey sóu í rættinum. Nøkur vitnaði stuðlaði uppundir ákæruna hjá løgregluni og onnur
eisini havt dreymin um tann stóra fiskin. Og fríggjadagin varð dreymurin veruleiki- og tað hevur hann vitni upp á. Á miðdegi fríggjadagin fekk hann ein laks á Leynavatni, sum ongin hevur sæð makan til áður
eisini havt dreymin um tann stóra fiskin. Og fríggjadagin varð dreymurin veruleiki- og tað hevur hann vitni upp á. Á miðdegi fríggjadagin fekk hann ein laks á Leynavatni, sum ongin hevur sæð makan til áður
yvir til ein mann á hinum liðinum og gav honum nevan í andlitið. Pápi tann, sum sligin varð, var vitni til hetta. Hann leyp uppí og slerdi áleypandi leikaran tvær ferðir í andlitið. Báðir, sum slerdu,
skuldsettur fyri harðskap. Men annars er løgreglan ikki komið nakra serligan veg at kanna hendingina, tí vitni skulu avhoyrast, umframt at aðrar kanningar gerast. Annars var ein persónur so ólátaður, at hann fekk
men løgreglan sigur, at eftir umstøðunum er støðan hjá manninum trygg. Løgreglan sigur, at nógv vitni sóu tilburðin, tey eru avhoyrd, so málið er væl upplýst. Enn er støðan ikki tikin til um maðurin,
verið enn, veit løgreglan heldur ikki, hvar harðskapurin fór fram. Tey vita heldur ikki um nøkur vitni, so løgreglan sigur, at hevur nakar sæð harðskap av hesum slagnum í nátt, eru tey vælkomin at siga
men tað var í hvussu er á yvirkroppin. Vitnið segði, at hann var ávirkaður, men ikki fullur. Næsta vitni viðgekk eisini, at hann - eins og øll hini, ið vóru til staðar so seint, klokkan næsta fýra - var