4 prosent. Í 1985 var 9,5 prosent av føroyingum yvir 67 ár, men í dag eru tað 15,8 prosent, so sum tjóð eldast vit í hvørjum.

rætti og mannarættindum hevur eitthvørt fólk rætt til sítt egna náttúrutilfeingi. Og vit eru ein egin tjóð, ið ongantíð hevur latið ognarrættin og yvirvaldsrættin frá okkum. Brot á fólkarættin? Trupulleikin [...] gáva? frá teimum, sum kann takast aftur. Og tá danska stjórnin noktar at viðurkenna føroyingar sum tjóð við sjálvsavgerðarrætti, er hetta sera álvarsligt. Tí tá viðurkennir hon ikki okkara treytaleysa rætt

liggur hjá teimum álopnu, tí tað kann undir ongum umstøðum góðtakast, at ein tjóð tekur suverenitetin frá eini aðrari tjóð. Tí eiga vit at aksla okkara skinn við ukrainar í hesum døgum. Aftur til Gulu [...] herðindini aftur fara at renna av despotinum í Kreml og hansara fylgisveinum. Dømi um at mál, mentan og tjóð er eitt og hitt sama. At verja mentanina er at verja títt egna lív, hóast tú missir tað. Undir kalda

kemur har til. Eg legði eisini dent á at fáa hann at skilja hetta við burðardyggari veiði. Vit eru ein tjóð, sum livir so tætt havsins tilfeingi, og tí hava vit okkara fulla rætt at gera nýtslu av tilfeinginum [...] tilfeinginum í havinum, sigur Jóannes Eidesgaard. Hann heldur, at tað tí er serliga neyðugt, at ein tjóð sum Svøríki, sum ofta í verki hevur sýnt vantandi forstáilsi t. d. tá tað kemur til hvalaveiði, skilir hvat [...] týdningi, at tey skilja, hvussu stóran týdning umhvørvi hevur fyri okkara møguleikar at yvirliva sum ein tjóð, ið livir av havinum. Hesum vísti Göran Persson fult og heilt forstáilsi fyri, fegnast løgmaður um

enn tað. Alt ummælið kann lesast her: Væleydnað sjónvarpsrøð um at vera ella ikki at (vilja) vera tjóð — Listaportal

handilssamráðingar, verjusamstarvsluttøka, sendistovur, felagsskapir og diplomatisku tilveru okkara sum tjóð uttan at verða fullveldi, men partur av ríkisfelagskapinum. Heimsins Nalvi er eitt bókaverk, sum eigur

Føroyum, antin tað er útvarp, sjónvarp, bókmentir, list ella annað, er torført. Vit eru ein lítil tjóð, har fólk kenna hvønn annan, og tí bjóða fá seg fram at hava eina meining, ið er atfinnandi. Men tað

vit taka við stórsta álvara. Vit hava øll eina ábyrgd, eisini her í Føroyum. Tískil skulu vit sum tjóð fáa lagt okkara orkuvanar um sum skjótast, bæði á landi og sjógvi soleiðis, at tey fossilu brennievnini

ald­­ar­gamalt altjóða diplo­matiskt virksemi hevur drúgvar altjóða royndir, gott samband við aðrar tjóð­ir, virðing og stóra ávirkan í útheimi, umframt stóra fíggjarorku. Før­oyska umboðanin í útlond­um

framkomið land eisini kann sleppa upp í part, eitt nú brøðra­landið fyri vest­an, Ísland, hvørs størsta tjóð­arinntøka sigst stava frá vit­an á so mongum økj­um. Tað vit hava sæð, hev­ur norrønt samstarv í