smáum bólkum, tey tosaðu og hugnaðu sær. Kioskin – eitt vælsignilsi So var tað, at nógv tyrptust um nak­að ávíst. Vit máttu fara at kanna hetta. Hvussu hetta kallaðist, vit fingu at síggja, vistu vit ikki

neyvan hevur verið á prenti fyrr. Havi eisini tosað við Ejler Djur­huus, son Kristian. Hann greiðir nak­að frá pápanum, men hann greiðir eisini frá síni egnu tíð, eisini sum sýslumaður í meira enn 40 ár

og hann visti við tað sama, hvat var galið. Hann segði, at trupul­leikin við hondliðunum lá uppi í nakk­anum. Tað vísti seg, at eg altíð gekk við spentum akslum, og tað hevði so orsak­að pínuna í hondliðunum

arbeiða fyri at fáa alt at ganga upp, ásannar Sol­veig. – Eg dugdi eisini væl at síggja, at tað var nak­að í tí. So eg hevði tað altíð soleiðis, at hetta var nakað, ið hann veruliga brann fyri, og tískil

í dvala í alt ov langa tíð. Men so skuldi ikki blíva. Tú viknaði og fórst. Tað er torført at siga nak-að um teg Krisjan, eftir at góði starvsfelagi okkara gjøgnum fleiri ár, Jústines, hevur sett sítt á

aftur­lítandi inngang til rokkin. Harafturímóti vóru The story ends akkurát tað mót­­satta. Teir hugdu, um nak­ar fram­eftir. eitt show sum ongin annar hevur. Eisini eitt sindur av hesum eg skíti á tað men vit

virð­ið á fiskivinnuavtaluni. Teir snúgva seg eisini um pol­i­t­isk virði. Og so snúgva teir seg um nak­að, sum vit, hóast tað er ør­kym­l­andi, ikki koma utt­an um: Trygdina. Vestanlond hava lagt hald á

vildu verið umrøddu vápn­a­dubb­ing­ina fyri uttan. Tos­ið um andborna dubb­ing nert­ir kortini við nak­­að týdn­ing­ar­mik­ið. Tey, sum arbeiða við bæði lívi og sál við list, ment­­an og hugvísindum kunnu

vildu verið umrøddu vápn­a­dubb­ing­ina fyri uttan. Tos­ið um andborna dubb­ing nert­ir kortini við nak­­að týdn­ing­ar­mik­ið. Tey, sum arbeiða við bæði lívi og sál við list, ment­­an og hugvísindum kunnu

Norðradals. Eiko greið­ir frá, hvussu væl honum dám­di at koma til Sund at vitja mam­mu­beiggjan. Hann var nak­að javngamal við Gimma og Jak­ku. Tað var ein stórur munur á Norð­ra­dal og Sund, og hesin var at á [...] gekk hampiliga fyrst at fáa skip­ara­­prógv og síðan longdina nøkur ár seinni, men eg mátti tó gera nak­að við tað. Gimmi var eitt ár eld­ri enn eg og fekk tilsvarandi min­ni skúlagongd, men hjá honum gekk