kundu verði fyribyrgd við at hegna framvið vegnum. Les eisini: Vilja hava meir pening fyri mistan seyð - Ein stóru partur hevði kunna verið fyribyrgt við at hegna framvið vegnum. Sum vit síggja tað, so

seg, at teir fingu íslendskt kjøt, tá teir vóru inni á túrinum. Men um heystið plagdu teir at keypa seyð frá íslendingum, og tað kom væl við, minnist Karl Jacob. Heimalívið við Gjógv var sum í bygdum flest

harmast um lagnuna, sum Dímunarseyðurin fekk á sinni Tykir mær tað harmiligt at fara so um fæ Fyrsta seyð í Føroyum var meg listi enn at sæð. Í dag tykist tú ”Klaksvík tú Norðoya móðir” at vera svong. Er

eigur jørð og fær harvið seyð, og tað er nakað, sum Beinta hevur áhuga fyri. - Eg slapp at vera við til at fletta í fjør, og tað dámar mær stak væl. Eg slapp at skjóta onkran seyð eisini, og tað var stuttligt [...] at hjálpt teimum at flett, so tað ætli eg mær. Tað kundi verið stuttligt at sæð, hvussu tey fletta seyð í Australia, sigur Beinta Beinisdóttir. Og at tað býr ein veiðimaður í henni gav at býta, tá hon

Randi skal vera aftur á virkinum klokkan eitt. Christian umhugsar antin hann skal fara at hyggja til seyð ella um hann skal fara og umvæla tann gamla Mazda-bilin, sum tey hava havt við sær úr Danmark. Bilurin

henni. Pyton-slangan er annars tann longsta slangan í heiminum. Tað verður sagt, at hon kann eta ein seyð, og fleiri ferðir hevur hon eisini verið fólki at bana. Sambært metbókini hjá Guinness átti ein slanga

føroyingar, sum helst vilja halda á fram við at "ganga í grind", ræna egg, skjóta haru og fugl, hava seyð og gæs og fara á flot, fyri síðani at gera eitt sindur av nútíðmans "siviliseraðum" arbeiði í smáu

mín var av Hólalagnum í Hvalba. Hon æt Marianna Holm, og eg eri ikki í iva um, at mín egni hugur til seyð, gæs og grind er ættarbregði úr Hvalba. - Hvalbingar eiga tó ein serligan gimstein, sum er høvuðsevnið

ið, tá tað gav negativt útslag. Hetta var í Havn. Og so fekk løgreglan aftur í gjár boð um leysan seyð í Trongisvági.

verið á fundi við Útnorðurráðnum. Orkan er sum á einum unglingi og hann arbeiðir, passar abbabørn og seyð og gongur høgt uppí at vitja og minnast tey rundan um seg. Spurningurin er, hvat slag av kraftfóðri