teimum familjum í Froðba, sum hava umsitið jørðina væl og virðiliga, teirra viðurskifti hevur nú bóndin við almennari hjálp yvirtikið. Tey eru rikin frá góðum viðurskiftum til umstøður, sum ikki kunnu
sum oyðileggur. Eg undrist nógv á hendan eitt sindur arroganta retorikkin, at øll onnur fólk enn bóndin mala, tvassa, tøssa og oyðileggja. Jú, gongd ávirkar. Men tað gera lendisakfør, seyðabit, órudd,
at fara beinleiðis í landskassan. Gamla mynstrið við festikonti, er tíðin langt síðan farin frá. Bóndin má fáa endurgjald fyri mistar inntøkumøguleikar á annan hátt, tá søluprísurin fyri jørðini í slíkum
næstseinastu øld ella so vóru á rannsóknarferð í Hetlandi og Orkney. Men tá hon skuldi roynast, mátti bóndin sjálvur seta, meðan bátsmenninir ivasamir hugdu at, men einki søgdu. Teir noktaðu ikki, verður sagt
Páll: 1766, Jóannes Patursson: 1866, Høgni Hoydal 1966. »Nú er tann stundin komin til handa...« yrkti bóndin á sinni. Og tá allar tær mongu dagbøkurnar verða kannaður um 100 ár, fara fólk at undrast yvir, at
eru tólv hús. Seinastur er bóndin á Oyrareingjum, Óli Krisjan Debess. Her plagar Hallstein at verða boðin inn á gólvið. Afturvið kaffi og køku verða dagsins mál vend. Bóndin er rótgrógvin fólkafloksmaður
eru tólv hús. Seinastur er bóndin á Oyrareingjum, Óli Krisjan Debess. Her plagar Hallstein at verða boðin inn á gólvið. Afturvið kaffi og køku verða dagsins mál vend. Bóndin er rótgrógvin fólkafloksmaður
eru tólv hús. Seinastur er bóndin á Oyrareingjum, Óli Krisjan Debess. Her plagar Hallstein at verða boðin inn á gólvið. Afturvið kaffi og køku verða dagsins mál vend. Bóndin er rótgrógvin fólkafloksmaður
okkum, at marmennlar eru á havsins botni. Teir arga okkum, krøkja agnið av, tá ið vit liggja á miði. Bóndin tók sín marmennil heim til húsanna og hevði hann hjá sær. Hvønn dag risti hann kross fyri honum, [...] fiskur undir bátinum, gjørdist marmennilin kátur og leikaði í. Ein dagin, teir fóru á flot, hevði bóndin av misgáum ikki rist krossmerkið fyri marmennlinum, og komnir út á mið leyp marmennlið aftur í dýpið
veiðimaður, fekst tú væl burturúr sjálvur, men tú lætst eisini nógv til bygdarsamfelagið. Av tí mundi bóndin fáa bróðurpartin, men hann hevði eisini stórsta húsarhaldið við húskallum og arbeiðskonum, uppgávufólki
