hann og tekur uppaftur, at tað er hóast alt konjuktururin í samfelagnum, sum avger tað heila. Hann spyr, hvat tað nyttar at analysera og analysera. Í 1993 søgdu frøðingarnir, at tað aldrin fór at verða

hon nakrantíð áður hevur verið. ? Tá ið eitt plátufelag umhugsar at taka ein tónleikara til sín, so spyr tað fyrst, hvussu nógv tað fer at kosta teimum. Teir spyrja ikki, hvussu nógvar pengar, teir kunnu

eg ynski eisini, at hann eisini skal verða tín besti vinur. Hann elskaði teg! Men elskar tú hann?!, spyr ungi maðurin út í salin. Hann tekur til nøkur ørindi úr Bíbliuni, og endar so vitnisburð sín við eini

tað er ikki nakað óvanligt at fáa teldupost frá Jógvani Gerðalíð. Um tað stendur fast hjá honum, so spyr hann okkurt av abbabørnunum. ? Teldan verður tó nýtt fyri tað mesta at skriva við, sigur hann. Lívsstarv

gágguveiða lata seg gera uttan at nerva verandi línuveiði, tá ið rúsurnar standa á bestu línuleið? spyr hann. Kári sigur, at útróðrarbátar, sum royna við línu og veiða gággu við rúsum til egna nýtslu, nú

áhugaverd hjá einum íleggjara, sama, hvør politiski liturin er. Hví skuldi ein føroysk avís verið øðrvísi? spyr hann. Jamen góði Jan! Tað er ikki avísin, sum eg havi kritiserað fyri nakað. Munurin er íleggjarin

anini. Tað sum var eftir hjá Høgna Hoydal, at fara til, var ein døgurði umborð á Dannabrog, og so spyr man, mundi drotningin leggja nakað í um Høgni Hoydal ikki kom við? Eg hevði í hvussu so er ikki lagt

húsast tey seinastu átta árini. - Hetta eru góð hølir til hetta virksemið - halda tit ikki eisini tað?, spyr hon við brosi á kinn. Vit kunnu ikki annað enn geva henni rætt í hesum: Hesin søguligi og gamli b

leiðara fyri Mentamálaráðið. Gudarnir skulu vita fyri hvat. Eingin kann taka hetta fyri fult og ein spyr seg sjálvan, hvat tað næsta tiltakið verður hjá teimum. Hvussu skal maðurin yvirhøvur sleppa at arbeiða

umsita t.d. gjaldoyramál og uttanríkismál, samstundis sum teir skulu umsita somu mál vegna okkum, spyr Høgni Hoydal. Hann vísir við spurninginum á, at antin kemur ES at umsita mál vegna okkum, ella yvirtaka