gjørdi við Petur Knudsen. Fyri Petur Knudsen og liðfelagarnir var tað eitt stórt vónbrot, at tað ikki bar heim, og Petur hevur eina slaka kenslu av ikki at fáa fullan pott í Klaksvík í dag. HER ber til at
vestur til Flemish Cap, og tey, sum eru komin eitt sindur upp í árini, munnu minnast, tá Útvarpið bar veðurtíðindini frá eitt nú veðurskipinum I og J. Veðurskipið J var tað, sum lá næst Føroyum, og saman [...] Danmarkar. Morgunin eftir kom tað aftur, men úrslitið var tað sama. Men tá tað royndi aftur seinnapartin, bar til. Nú var klárt í Vágum, júst so sum Petur hevði sagt. - Ta ferðina rakti eg plett, sigur hann. Spyrja
triðja plássi. Úrslitið ber við sær, at ÍF framvegis bíðar eftir fyrsta stiginum. Men avrikið í kvøld bar brá av, at hugburðurin var øðrvísi, enn hann hevur verið. Jóan Pauli Jacobsen hevði í kvøld ábyrgdina
r líkasum latið skilt, at tað helst fór at bera til at broyta hana, hóast teir vistu, at tað ikki bar til, sigur mamubeiggin at Peturi. Hann var saman við eini mostur at dreinginum og øðrum í familjuni
den værd at opstøve. Og, om man vil, faktisk den mest direkte videreudvikling af Clickhaze-lyden. Bare i en mere dvælende og snigende retning, der tjener som en velkommen kontrast til Eivörs manøvrer i
Ikki vardi tað meg, at farvælheilsanin í vár skuldi verða okkara seinasta. Og ikki bar mær til at koma heim og fylgja honum. Petur og eg vóru systkinabørn, og av okkum systkjunum var eg tann hepna at eiga [...] heima aftur. Góðar vóru løturnar, tá hann vitjaði, tíðum skemtiligar og altíð hugnaligar, tí hann bar tað við sær sjálvur. Og áhugavert var at sita undir, tá ið hann segði frá farnum bygdalívi og skyldfólki
heima á klettunum. Tá vardi ikki leingi til Petur Prest pikkaði upp á dyrnar og á ein frískligan hátt bar teimum eitt uggandi orð úr egnum barmi ella frá Várharra, sum altíð hevur verið í nánd, har Petur Prest
sum búði í høvuðsstaðnum, doyði. Petur Petersen leyk studentsprógv í Havn í 1942. Orsaka av krígnum bar honum ikki til beinanvegin at fara av landinum at lesa. Tá ið hann fór niður í 1945, hevði hann í eitt
endurgevur statsministaran fyri eftir stríðið at hava sagt: ”Peter, du havde ret hele tiden. Vi skulle bare have lyttet til dig!” . Hetta eru sum skilst orð, ið Virgar persónliga hevur hoyrt – ein samrøða millum
har í hekk grabbarin. Hann var livandi – tannleysur, men hevði stórt gap. Børnini spurdu: ”Hvussu bar tað til, at hann kundi gapað ? Hví hevði hann ikki forlornar tenn?” Grabbarin gjørdist livandi í barnaeygum [...] ferð á akførunum í bygdini, og ikki vóru lastbilarnir stórir upp á fót ella stórir í vavi, so væl bar til at hanga afturúr á hesum smáu drekum, sum fóru skríðandi gjøgnum bygdina. Tað stóð ikki á at syfta
