eru lítlir og ótíðarhóskandi? Skulu vit ikki sleppa at skifta skipini út við størri og betri skip spyr Jákup Olsen. Vit mugu koyra á Jákup Olsen heldur tvørturímóti, at tað hevur alstóran týdning, at

hvussu peningurin skal býtast. Fyrispurningurin hjá Lisu er vendur til arbeiðsmálaráðharran, og Lisa spyr, um ráðharrin vil virka fyri, at øll fáa somu løn fyri sama arbeiði. Í viðmerkingunum til fyrispurningin [...] liðuni á tær og ger júst sama arbeiði. Hesin fær meira, tí at hann er nøkur ár eldri enn tú. Víðari spyr Lisa, um ráðharrin ikki heldur, at tankin um somu løn fyri sama arbeiði er rættur, og vil hann ikki

koma yvir teg, tí skal eisini hitt heilaga ið føtt verður, kallast. Sonur Guds (Lukkas 1,35) Kristus spyr jødarnar hvussu teir kunnu trúgva orðum hansara, tá teir ikki trúgva skriftum Mósesar (Jóh. 5,47)

monnunum aftanfyri Dragan, Dorius Frederiksberg. - Tú, Dorius. Kanst tú ikki ger okkum ein kaffimunn?, spyr Hans Eli. Lítla løtu seinni er heitt kaffi og smákøkur á borðinum. Alt árið Í nevndini, sum stýrir

Møguleikin kemur ikki ofta Ben fegnast um møguleikan hann hevur fingið at starvast í Indonesia. – Ein spyr seg sjálvan: Hvussu ofta fái eg hendan møguleikan? Eg og Húngerð eru enn ung, og børnini eru í passaligum

tað til, at hann ár eftir ár helt sær á toppinum og taldist millum bestu fiskiskiparar í landinum, spyr Jústinus. Hitti sjálvur Kaj Einaferð kom Jústinus av tilvild at hitta rokskiparan, hann hevði hoyrt

eingin. Og so fellur tosið sjálvandi á umhvørvisfelagsskapirnar, hann eisini hevur hoyrt um. Hann spyr, hvussu tað ber til, at tað í ár bara eru dripnir 10.000 hvalir í Føroyum, tá tað vanliga plaga at

fjarleiðslu og millumleiðarar og hvat veit eg – og tað er alt for langt frá toppi til botn. Eingin spyr starvsfólkið ella brúkaran. Tá tú arbeiðir við fólki, mást tú vera til staðar. Tú kanst ikki arbeiða

hann Henriki Old nakrar spurningar um avsláttarskipanina hjá Strandferðsluni, har han millum annað spyr landsstýrismannin, um hann heldur hesa skipanina vera rímiliga og um landsstýrismaðurin fer at taka

sum Anfinn Kallsberg er, hevur hann bara handlað samsvarandi boðunum frá sínum harra...« Blaðmaðurin spyr síðan, um hann fer at taka avgerðina um at flyta frídagin aftur, eins og løgmaður ynskir, og Tórbjørn [...] við hetta. Tann avgerðin, sum eg havi tikið, stendur við, so má Anfinn gera hvat hann vil«. Síðani spyr blaðmaðurin, um Tórbjørn Jacobsen roknar við, at hetta kann fáa avleiðingar fyri hann sjálvan ? og