vóru frá í gjár, stuttligt var og tosaðu við mangan aftur á gomul minnir. Tað kemur at verða stórur saknur, nú tú ikki longur er her at minnast afturá saman við mær. Orð eru fátøk, tá ein familja missir tað
Ein heilsan til tykkum, sum stóðu Hannisi nær, Dávur og Jóna við familjum. Vit vita at tað er ein saknur, tá ein av okkara kæru verður tikin burtur. Vit syrgja ikki sum hini, sum onga vón eiga, 1. Tess
uppaftur størri. Fyri teir ungu, sum vóru partur av tónleikaumhvørvinum hjá Karl Anton, má hesin saknur vera serstakliga stórur. Giti at nógv tár eru runnin, síðani Meistarin so brádliga legði árarnar [...] minst politikararnir í Tórshavnar kommunu eiga at taka til sín. Veit at tað eisini verður stórur saknur í honum í svimjihøllini í Gundadali, har Karl Anton var at síggja javnan. Eisini har kenst missurin
ikki tað sama at koma inn í krambúðina, ongi fet, onki prát er at hoyra úr stovuni uppiá, so tað er saknur ikki at kunna fara uppá at vitja Karlabban. Men eg havi mong góð minnir eftir Karlabban. Jónhard
sat ofta og hugdi eftir veðurkortum á alnótini. Fyri frítíðarfiskararnar á skúlanum verður tað ein saknur at hava mist hennara umsorgan, sum var at prenta veðurkortini, ið lógu klár fríggjadag seinnapart
so birg, at hon spældi spælið Mastermind. Tá var ikki gott at vera fyri. Einki er at ivast í, at saknur verður í Kristionnu. Ein stólur er tómur, røddin er tagnað. Men altíð fara vit at minnast Kristionnu
síðani 1994, tá Gøtubrá varð stovnað fyri at betra umstøðurnar hjá pensionistunum. Tað er stórur saknur, nú Magnhild ikki er millum okkum meira, men saman við okkum fekk hon ta gleði at uppliva, at sambýlið
mennandi. Viðskiftafólkini í Sparikassanum vóru eisini sera nøgd við Mariu. Henda nøgd ella hesin saknur kom týðiliga til sjóndar, tá ið Maria, eftir egnum ynski, flutti frá beinleiðis kundaráðgevauppgávuni
ikki hansara vegir, men vit kunnu bara seta alt álit í Harrans hond. Mikkjal góði, tað er ein stórur saknur ikki at hava teg ímillum okkum meira. Tú var so spaklyntur, tá tú kom inn til okkara og heilsaði
hesum missi. Hon misti tveir av sínum synum í bestu árum, og visti hon tískil, hvussu hart sorg og saknur rakar eina mammu. Hóast tað var hon ikki sein at troysta, tá eg misti mín son, og hennara troyst