skuldi flyta møblarnar til Føroya úr Danmark. Talan er um arvagóðs, ið vit hava arvað eftir fastir okkara, og hetta hevur sera nógv viðri fyri okkum, sigur Andrea Hansen, ið heldur hetta vera eina trista
heimspolitikkinum fyri 100 árum síðani, sigur Óli Jacobsen. Hetta er alt tilfar, sum er íkast til okkara søgu frá seinast í 1800-talinum og fram í 20. øld. Fýra síður í blaðnum sær kanska ikki út av so
sum mál at gera roknistykkið hjá barnafamiljunum í Føroyum eitt sindur javnari, samanborið við okkara grannalond.
oyðilagt sær lívið og spilt øll hesi góðu ár burtur. Tí hvør mamma vil sínum barni so ilt? Í øllum okkara gerandistrummirummi hoyra vit hesi tíðindi og hugsa nokk, at tað er kanska synd í hesum manni, og
fyri lívinum hjá hvørjum einstøkum menniskja og respektin fyri tignini, sum er í menniskjanum. Í okkara dagliga arbeiði røkka vit mangan ov stutt, halda vit sjálvi. Tað kann vera vegna ov fá starvsfólk
serligan týdning, tá tú ikki vart meir. Í dag – 25. februar tendraði mamma 3 ljós – eitt til hvønn okkara – pápa, beiggja og mær. Ljósini skuldu vísa okkum leiðina til tað staðið, sum vit, hvør á sín hátt
Fleiri “børn” hava verið og eru enn foreldur á stovninum, og tað hevur verið stuttligt at kunna fylgja okkara “børnum” gjøgnum lívið. Vøggustovan hátíðarheldur føðingardagin við at hava prinsessu- og prinsaverkætlan
limur hevur havt fullkomuliga somu rættindi sum hinir limirnir í kollektivu lívstryggingarskipan okkara, At allar slíkar skipanir hava ein skeringsdag, tá tryggingarnar verða útbygdar til m.a. at fevna
siga nakað um, hvørja samgongu, hann kundi hugsa sær, ella - Tað er ein spurningur, sum formaður okkara, Jørgen Niclasen, arbeiðir við í hesum døgum og tað lati eg yvir til hann. Í fyrstu syftu verður
nú komin. - Vit royndu fyrst at boða frá. Fyrst í bløðunum, og síðani í brævið til eigararnar. Frá okkara síðu er onki skeivt fari fram. Hetta er í hvussu so er vanliga mannagongdin hjá kommununi og øðrum
